Επιστρέφουν στα χωριά 1,5 εκατ. νέοι άνθρωποι
Σε κοινωνικό φαινόμενο με ζωηρές προεκτάσεις εξελίσσεται η τάση επιστροφής των νέων στα χωριά.
Κυρίαρχη επιλογή των νέων είναι η ενασχόληση με το αγροτικό επάγγελμα. Tα πρώτα στοιχεία σχετικής μελέτης την οποία έχει παραγγείλει αξιόπιστος δημόσιος φορές και τα οποία σύντομα θα δουν το φως της δημοσιότητας, καταδεικνύουν ότι πάνω από 1,5 εκατομμύριο άνθρωποι δρομολογούν ήδη την επιστροφή τους από τις μεγαλουπόλεις στα χωριά, αναζητώντας επαγγελματικές λύσεις και δραστηριότητες που έχουν άμεση σχέση με τον πρωτογενή τομέα.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα της εφημερίδας Agrenda, είναι σαφές ότι οι παραπάνω επιλογές βρίσκονται σε άμεση συνάρτηση με τις συνθήκες οικονομικής κρίσης που βιώνουν εντονότερα αυτό τον καιρό οι άνθρωποι των πόλεων, βασίζονται ωστόσο και στην πεποίθηση ότι τα επόμενα χρόνια σοβαρή αξία θα έχει μόνο ότι σχετίζεται άμεσα με την παραγωγική διαδικασία και υπ’ αυτή την έννοια ο αγροτικός τομέας έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Άλλωστε, η δομή του κλήρου στη χώρα μας είναι τέτοια που οι περισσότεροι από τους «παλιννοστούντες» διατηρούν μια κάποια σχέση με τα χωρία τους και διαθέτουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο πρόσβαση σε ορισμένα μικρά ή μεγάλα κομμάτια γης. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι στην επιλογή της επαρχίας στρέφονται όχι μόνο φοιτητές και άνεργοι αλλά και νέοι άνθρωποι με σταθερή απασχόληση (σε τράπεζες, δημόσιους οργανισμούς, καταστήματα κ.α.) βλέπουν ωστόσο το εισόδημά τους να μειώνεται και την ποιότητα της ζωής τους να χειροτερεύει. Η επιλογή του χωριού που δείχνει να είναι «απόφαση ζωής» για εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες, τείνει να εξελιχθεί σε κύμα φυγής ανάλογο (ή μάλλον αντίστροφο) μ’ αυτό της αστυφιλίας που είχε αναπτυχθεί τις δεκαετίες του ’50 και του ’60.
Η πρώτη καταγραφή των διαθέσεων των πολιτών στο συγκεκριμένο θέμα κρίνεται αναγκαία όχι μόνο για την ανάλυση του φαινομένου αλλά και για τη διαμόρφωση μιας «νέας στρατηγικής» η οποία αφενός θα διευκολύνει την εγκατάσταση αυτών των ανθρώπων στα «πάτρια εδάφη» αφετέρου θα τους καταστήσει κρίσιμους μοχλούς στο νέο αναπτυξιακό μοντέλο που αναζητά η χώρα. Κοινωνιολόγοι και οικονομικοί αναλυτές δηλώνουν ιδιαίτερα αισιόδοξοι για την «προστιθέμενη αξία» που μπορούν να δώσουν οι άνθρωποι των πόλεων στην ανάπτυξη της αγροτικής παραγωγής. Δεν είναι τυχαίο, τονίζουν, το γεγονός ότι σημαντικές πρωτοβουλίες που έχουν αναληφθεί το τελευταίο διάστημα για τη δημιουργία νέων Ομάδων Παραγωγών, βασίζονται στη δραστηριότητα που έχουν αναπτύξει οι «ξενόφερτοι», όπως αποκαλούνται, των μεγάλων πόλεων.
Η «ζύμωση» αυτή, ντόπιων και παλιννοστούντων, υποστηρίζουν οι ειδικοί, εφόσον εξελιχθεί με ομαλό τρόπο μπορεί να φέρει θεαματικά αποτελέσματα τόσο στην αναδιοργάνωση των παραγωγικών δομών, όσο και στις επιλογές των προϊόντων που θα συμπεριληφθούν στο «καλάθι» των αγροτικών εκμεταλλεύσεων. Την ίδια στιγμή βέβαια δεν λείπει ο κίνδυνος σε κάποιες περιπτώσεις, αυτή η επιστροφή να προκαλέσει και κοινωνικές εντάσεις, σε τοπικό τουλάχιστον επίπεδο, καθώς αρκετοί είναι αυτοί οι οποίο θα «ξεβολευτούν» σε σχέση με τα σημερινά δεδομένα. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της των δημοσίων κτημάτων που θέλησε να μοιράσει τον τελευταίο καιρό ο υπουργός Κώστας Σκανδαλίδης, κίνηση για την οποία υπήρξε «εμφύλιος πόλεμος» σε κάποιες περιοχές, με τους «ντόπιους» να μη θέλουν τους «ξένους» και τους κτηνοτρόφους να μη θέλουν την γεωργική αξιοποίηση αυτών των εκτάσεων. Προβλήματα αναμένεται να υπάρξουν και ενδοοικογενειακά σε κάποιες περιπτώσεις, καθώς τα ξεχασμένα κτήματα των αστών ιδιοκτητών που αξιοποιούνταν μέχρι τώρα από τους εναπομείναντες των χωριών, θα πρέπει να περιέλθουν εκ νέου στα χέρια των ιδιοκτητών, ανατρέποντας τα σχέδια των σημερινών καλλιεργητών.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα της εφημερίδας Agrenda, είναι σαφές ότι οι παραπάνω επιλογές βρίσκονται σε άμεση συνάρτηση με τις συνθήκες οικονομικής κρίσης που βιώνουν εντονότερα αυτό τον καιρό οι άνθρωποι των πόλεων, βασίζονται ωστόσο και στην πεποίθηση ότι τα επόμενα χρόνια σοβαρή αξία θα έχει μόνο ότι σχετίζεται άμεσα με την παραγωγική διαδικασία και υπ’ αυτή την έννοια ο αγροτικός τομέας έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Άλλωστε, η δομή του κλήρου στη χώρα μας είναι τέτοια που οι περισσότεροι από τους «παλιννοστούντες» διατηρούν μια κάποια σχέση με τα χωρία τους και διαθέτουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο πρόσβαση σε ορισμένα μικρά ή μεγάλα κομμάτια γης. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι στην επιλογή της επαρχίας στρέφονται όχι μόνο φοιτητές και άνεργοι αλλά και νέοι άνθρωποι με σταθερή απασχόληση (σε τράπεζες, δημόσιους οργανισμούς, καταστήματα κ.α.) βλέπουν ωστόσο το εισόδημά τους να μειώνεται και την ποιότητα της ζωής τους να χειροτερεύει. Η επιλογή του χωριού που δείχνει να είναι «απόφαση ζωής» για εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες, τείνει να εξελιχθεί σε κύμα φυγής ανάλογο (ή μάλλον αντίστροφο) μ’ αυτό της αστυφιλίας που είχε αναπτυχθεί τις δεκαετίες του ’50 και του ’60.
Η πρώτη καταγραφή των διαθέσεων των πολιτών στο συγκεκριμένο θέμα κρίνεται αναγκαία όχι μόνο για την ανάλυση του φαινομένου αλλά και για τη διαμόρφωση μιας «νέας στρατηγικής» η οποία αφενός θα διευκολύνει την εγκατάσταση αυτών των ανθρώπων στα «πάτρια εδάφη» αφετέρου θα τους καταστήσει κρίσιμους μοχλούς στο νέο αναπτυξιακό μοντέλο που αναζητά η χώρα. Κοινωνιολόγοι και οικονομικοί αναλυτές δηλώνουν ιδιαίτερα αισιόδοξοι για την «προστιθέμενη αξία» που μπορούν να δώσουν οι άνθρωποι των πόλεων στην ανάπτυξη της αγροτικής παραγωγής. Δεν είναι τυχαίο, τονίζουν, το γεγονός ότι σημαντικές πρωτοβουλίες που έχουν αναληφθεί το τελευταίο διάστημα για τη δημιουργία νέων Ομάδων Παραγωγών, βασίζονται στη δραστηριότητα που έχουν αναπτύξει οι «ξενόφερτοι», όπως αποκαλούνται, των μεγάλων πόλεων.
Η «ζύμωση» αυτή, ντόπιων και παλιννοστούντων, υποστηρίζουν οι ειδικοί, εφόσον εξελιχθεί με ομαλό τρόπο μπορεί να φέρει θεαματικά αποτελέσματα τόσο στην αναδιοργάνωση των παραγωγικών δομών, όσο και στις επιλογές των προϊόντων που θα συμπεριληφθούν στο «καλάθι» των αγροτικών εκμεταλλεύσεων. Την ίδια στιγμή βέβαια δεν λείπει ο κίνδυνος σε κάποιες περιπτώσεις, αυτή η επιστροφή να προκαλέσει και κοινωνικές εντάσεις, σε τοπικό τουλάχιστον επίπεδο, καθώς αρκετοί είναι αυτοί οι οποίο θα «ξεβολευτούν» σε σχέση με τα σημερινά δεδομένα. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της των δημοσίων κτημάτων που θέλησε να μοιράσει τον τελευταίο καιρό ο υπουργός Κώστας Σκανδαλίδης, κίνηση για την οποία υπήρξε «εμφύλιος πόλεμος» σε κάποιες περιοχές, με τους «ντόπιους» να μη θέλουν τους «ξένους» και τους κτηνοτρόφους να μη θέλουν την γεωργική αξιοποίηση αυτών των εκτάσεων. Προβλήματα αναμένεται να υπάρξουν και ενδοοικογενειακά σε κάποιες περιπτώσεις, καθώς τα ξεχασμένα κτήματα των αστών ιδιοκτητών που αξιοποιούνταν μέχρι τώρα από τους εναπομείναντες των χωριών, θα πρέπει να περιέλθουν εκ νέου στα χέρια των ιδιοκτητών, ανατρέποντας τα σχέδια των σημερινών καλλιεργητών.
Κάτι καλὸ ποὺ τείνει νὰ ἐμφανισθῇ μέσα ἀπὸ τὴν κρίσιν εἶναι ἡ ἐπιστροφὴ στὰ πάτρια!
Στὴν μάνα Γῆ!
Αὐτὴν ποὺ ἀγνοήσαμε τόσες δεκαετίες καὶ ποὺ εἶναι πάντα ἐδῶ, μόνη ἱκανὴ νὰ μᾶς θρέψῃ καὶ νὰ μᾶς κρατήσῃ ζωντανούς!
1,5 ἑκατομμύριο ἄνθρωποι δὲν εἶναι λίγοι!
Θὰ ἔλεγα μάλλιστα πὼς ἀναλόγως τοῦ χρόνου, ἐντὸς τοῦ ὁποίου συντελοῦνται ἐτοῦτες οἱ νέες ἀλλαγές, εἶναι σοβαρὸς ἀριθμὸς καὶ ἄξιος προσοχῆς!
Ἡ Γῆ δὲν εἶναι εὔκολη ὑπόθεσις!
Ἀλλὰ εἶναι ὁ μοναδικὸς καὶ σίγουρος δρόμος γιὰ τὴν ἐπιβίωσιν!
Φιλονόη.
Υ.Γ. Τὰ προβλήματα, τὰ ὅποια προβλήματα θὰ ξεπεραστοῦν! Ἀρκεῖ νὰ ὑπάρχῃ καλὴ θέλησις!
Του Γιάννη Πανάγου (πηγή)
Στὴν μάνα Γῆ!
Αὐτὴν ποὺ ἀγνοήσαμε τόσες δεκαετίες καὶ ποὺ εἶναι πάντα ἐδῶ, μόνη ἱκανὴ νὰ μᾶς θρέψῃ καὶ νὰ μᾶς κρατήσῃ ζωντανούς!
1,5 ἑκατομμύριο ἄνθρωποι δὲν εἶναι λίγοι!
Θὰ ἔλεγα μάλλιστα πὼς ἀναλόγως τοῦ χρόνου, ἐντὸς τοῦ ὁποίου συντελοῦνται ἐτοῦτες οἱ νέες ἀλλαγές, εἶναι σοβαρὸς ἀριθμὸς καὶ ἄξιος προσοχῆς!
Ἡ Γῆ δὲν εἶναι εὔκολη ὑπόθεσις!
Ἀλλὰ εἶναι ὁ μοναδικὸς καὶ σίγουρος δρόμος γιὰ τὴν ἐπιβίωσιν!
Φιλονόη.
Υ.Γ. Τὰ προβλήματα, τὰ ὅποια προβλήματα θὰ ξεπεραστοῦν! Ἀρκεῖ νὰ ὑπάρχῃ καλὴ θέλησις!
Του Γιάννη Πανάγου (πηγή)
Και όλα αυτά για να παράγουν π.χ. κάτι τόνους πατάτες που συνολικά θα τους αποφέρουν 2-3 χιλιάδες ευρώ (αν είναι τυχεροί). Και όλα αυτά για να αποκομμένοι από την ντόπια κοινωνία που θα τους δείχνει σαν "πρωτευουσιάνους" καραγκιόζηδες που δεν νογάνε να ξεχωρίσουν τη γελάδα από το σκύλο. Και όλα αυτά για ν’ αναπνέουν ξεθυμασμένο αλκοόλ και μπαγιάτικο καπνό στα τραγικά καφενεία του χωριού, χαμένοι στην ψευδαίσθηση ότι ζωή στο χωριό είναι μόνο αυτά που βλέπουν στις ολιγοήμερες διακοπές τους το Πάσχα.
Και που αν ήταν τόσο groovy η ζωή στο χωριό, οι παππούδες τους δε θα ρίχνανε μια μούντζα σε όλα για να κατέβουν στις πόλεις. Για περάστε να δείτε πώς ζει ο κόσμος χωρίς στριμωξίδι, ωράρια, hot-places-to-be, καφέ σε σοφιστικέ μαγαζάκια των Εξαρχείων, με χωμένη τη μύτη των γειτόνων στη προσωπική ζωή σου, στο σπίτι σου και με υποχρεωτική συμμετοχή σε κάθε ένοχο μυστικό, ερωτικό κουτσομπολιό και γνήσια παραδοσιακή κακία.
Οκ τα πράγματα δεν είναι τόσο άσχημα θα μου πείτε… Σωστά, τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα θα σας πω εγώ. Αν γεννηθήκατε και μεγαλώσατε σε πόλη ξεχάστε το χωριό και την απατηλή αίσθηση ότι θα ταιριάξετε. Λεφτουδάκια κουτσά στραβά ίσως βγάλετε αν σκαμπάζετε από κάτι πρακτικό και δεν είσαστε απλά top executive στελέχη, αλλά πάντως ξεχάστε τα χαρωπά πρόσωπα που βλέπετε στις διαφημίσεις της φέτας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου