Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2013

Νοικοκυραιοι


Οι ιδέες της άρχουσας τάξης είναι σε κάθε εποχή, οι άρχουσες ιδέες, δηλαδή η τάξη, που είναι η άρχουσα υλική δύναμη της κοινωνίας, είναι συνάμα και η άρχουσα πνευματική δύναμη. Η τάξη, που έχει στη διάθεσή της  τα μέσα της υλικής παραγωγής, διαθέτει για τούτο ταυτόχρονα και τα μέσα της πνευματικής παραγωγής, έτσι της είναι συνάμα υποταγμένη κατά μέσον όρο οι ιδέες όσων δεν έχουν τα μέσα της πνευματικής παραγωγής. Οι άρχουσες ιδέες απλώς και μόνο εκφράζουν ιδεατά τις κυρίαρχες υλικές συνθήκες, τις κυρίαρχες υλικές συνθήκες διατυπωμένες σε ιδέες- άρα τις συνθήκες, που κατασταίνουν ακριβώς κυρίαρχη τη μία τάξη, άρα τις συνθήκες της κυριαρχίας της.
Μαρξ, Η γερμανική ιδεολογία

 Φονιάδες των λαών νοικοκυραίοι, φαντάζετε ωραίοι, πνιγμένοι μες στα χρέη.
Δεκέμβρης ΄08

Ο ναζισμός ήξερε πάντα να εκτιμά σωστά τη σημασία του μικροαστισμού. «Η μεσαία τάξη έχει καίρια σημασία για την ύπαρξη του κράτους», έγραφε μια προκήρυξη των γερμανών εθνικοσοσιαλιστών στις 8 Απριλίου του 1932. Και όντως, οι μικροαστοί έχουν κοινωνική ισχύ δυσανάλογα μεγάλη σε σχέση με την οικονομική τους δύναμη. Σε αυτούς στηρίζεται η λειτουργία του κράτους. Είναι αυτοί που εξυμνούν το Κράτος ως ρυθμιστή της κοινωνικής συνοχής και προστάτη. Βρίσκονται ανάμεσα σε δύο συμπληγάδες που τους τρομάζουν εξίσου.  Από τη μία το μεγάλο κεφάλαιο που φθονούν και από την άλλη οι εξαθλιωμένοι, που μισούν, γιατί σ’ αυτούς βλέπουν τον φόβο της κατάληξής τους. Ο ρόλος που παίζει για τη μεγάλη βιομηχανία ο εθνικοσοσιαλισμός και το αντίθετο γεννούν μια σχέση πάθους. Κατ’ αναλογία και ο μικροαστός υπακούει δουλικά σε ένα κράτος ολοκληρωτικό που του υπόσχεται την επιβίωση και την ανέλιξη. Μέσα σ’ αυτή την κατάσταση δεν είναι μόνο η ανικανότητά του να νιώσει αλληλεγγύη για τον πιο άτυχο απ’ αυτόν, που χαρακτηρίζει τον μικροαστό, αλλά ούτε με τον όμοιό του δεν μπορεί, αφού η σχέση τους είναι ανταγωνιστική.
Κάποιες φορές ένας εξειδικευμένος βιομηχανικός εργάτης αμoίβεται καλύτερα από έναν μέσο υπάλληλο, ή η οικονομική του σταθερότητα είναι μεγαλύτερη από έναν μικροεπιχειρηματία. Ωστόσο, ένας βιομηχανικός εργάτης που δεν έχει ειδική σχέση με την εργοδοσία του, γνωρίζει ότι η αλληλεγγύη και ο κοινός αγώνας θα του εξασφαλίσουν καλύτερες συνθήκες. Η νοοτροπία του μικροαστού υπαλληλίσκου ή μικροεπιχειρηματία δεν τον αφήνουν να βιώσει την υλική ανάγκη να νοιαστεί για τον διπλανό στη βάση της κοινής τους μοίρας. Αυτός έχει να ελπίζει σε μια προοπτική ανέλιξης που του υπόσχεται το αφεντικό, το οποίο θέλει να ευχαριστεί. Ο μικροαστός ταυτίζεται με την κρατική εξουσία, με την τιμή του έθνους, όπως ο δουλικός υπάλληλος μίας επιχείρησης νοιάζεται για τα συμφέροντα του αφεντικού του περισσότερο από των συναδέλφων του. Νοιώθει ανώτερος από έναν κοινό εργάτη, τον οποίο μισεί, αφού σ’ αυτόν βλέπει ο, τι φοβάται πως θα γίνει. Ο μικροαστός διαλέγει να μισεί τον εργάτη, τον εξαθλιωμένο, τον μετανάστη. Ταυτόχρονα, χαίρεται όταν χάνουν τα προνόμιά τους άλλες ομάδες με τις οποίες βρίσκεται πάνω κάτω στην ίδια οικονομική κατάσταση. Χαίρεται αν οι δάσκαλοι των παιδιών του  πληρώνονται με το βασικό μισθό, αν οι γιατροί δουλεύουν απλήρωτοι, αν απολυθούν οι μισοί δημόσιοι υπάλληλοι, αν κλείσει το μαγαζί του διπλανού, όσο αυτός μένει απ’ έξω. Όταν αγγίξει κανείς τα δικά του προνόμια, ο νοικοκυραίος θα αρχίσει την κλάψα. Βλέπει το όνειρό του να γίνει σαν το αφεντικό του να καταρρέει κι όμως είναι δύσκολο να το δεχτεί και να λάβει δράση εναντίον του. Αντίθετα, φταίνε οι πιο εξαθλιωμένοι για την κατάστασή του, ή κάποιος εσωτερικός ή εξωτερικός εχθρός που επιτίθεται στο έθνος.
Είναι αυτή η δειλία του μικροαστού να δει την κατάσταση του καθαρά και να συνειδητοποιήσει τον εφιαλτικό ρόλο που παίζει στην ιστορία, που τον κάνει να προσκολλάται στο θέαμα των πραγμάτων και να εξοβελίζει την ουσία. Ο μικροαστός καταλήγει σε μια χαρακτηροδομή, που περιγράφεται από τη λέξη νοικοκυραίος. Ο νοικοκυραίος είναι αυτός που θέλει την ησυχία του και κοιτάει τη δουλίτσα του ενώ βρίσκονται σε εξέλιξη σφαγές. Είναι ο μίζερος, κακόμοιρος και κουτοπόνηρος χαφιές. Είναι αυτός που θρέφεται με τη διαπόμπευση τοξικοεξαρτημένων κοριτσιών από τον Λοβέρδο, από τα συντηρητικά ανέκδοτα του Θέμου Αναστασιάδη όταν συνοδεύονται από λίγο γυναικείο κρέας, από τις εκπομπές για τους τύπους της εγκληματικότητας των μεταναστών της Τατιάνας Στεφανίδου και του συζύγου της.
………………
10 σημεία του χαρακτήρα του νοικοκυραίου:
1. Ο νοικοκυραίος πιστεύει ότι όλοι τον ζηλεύουν. Βλέπει τον εαυτό του στο κέντρο συνομωσιών που θέλουν να τον βλάψουν επειδή είναι εκλεκτός. Είναι τυπικό για κάποιον που φθονεί την ευτυχία των άλλων, είτε αυτή παίρνει τη μορφή οικονομικής ευημερίας, είτε της κοινωνικής αποδοχής, είτε της προσωπικής ευτυχίας και δεν μπορεί να το δεχτεί, να το αντιστρέφει πιστεύοντας ότι είναι όλοι οι άλλοι που τον ζηλεύουν. Ο νοικοκυραίος θέλει να νοιώθει διαλεκτός, γι’ αυτό και είναι έτοιμος να ακολουθήσει όποιον τον κολακέψει, είτε ως κυρίαρχο λαό, είτε ως διαλεχτό έθνος, είτε ως στυλοβάτη της γλυκιάς πατρίδας.
2. Ο νοικοκυραίος φοβάται και τη σκιά του. Φοβάται τους ισχυρούς, φοβάται τους ανίσχυρους μήπως τους μοιάσει, φοβάται την αλλαγή, φοβάται να κοιτάξει τον εαυτό του στον καθρέφτη. Και ως γνήσιος δειλός στρέφει την οργή του για αυτή την κατάστασή του προς τον ανίσχυρο, το παιδί, τη γυναίκα, τον άνεργο, τον μετανάστη. Όταν ο Λοβέρδος δηλώνει πως τα κρούσματα ελονοσίας οφείλονται στους λαθρομετανάστες, είναι ο νοικοκυραίος που θα αγνοήσει τη βασική ιατρική γνώση αιώνων που λέει πως η ελονοσία δεν μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο και θα τον πιστέψει. Όταν η γιαγιά του Μιχαλολιάκου θα δηλώσει στο Πρώτο Θέμα ότι την παρενόχλησε Πακιστανός, ο νοικοκυραίος θα το πιστέψει και αυτό.
3. Ο νοικοκυραίος είναι υπέρμαχος της παραδοσιακής οικογένειας με τον πιο υποκριτικό τρόπο. Αποζητά τον πατέρα αυστηρό προστάτη, φιγούρα που θα τον τραβά σε όλη του τη ζωή σε ηγέτες και αφεντικά. Η μητέρα απαγορεύεται να είναι και γυναίκα με ερωτικές επιθυμίες. Μπορεί να δουλεύει για να βοηθά την οικογένεια, είναι όμως η μητρότητα που της δίνει την αξία στην οικογένεια και αυτή που υποκαθιστά την ερωτική της ζωή. Ο στερημένος νοικοκυραίος εξυψώνει την οικογενειακή ηθική και καταπιέζει τις κρυφές του επιθυμίες μέχρι  αυτές να γίνουν διαστροφές. Καταφεύγει στα κρυφά σε ο, τι καταδικάζει με μένος στα φανερά, είτε αυτό είναι η πορνεία, η ομοφυλοφιλία, η πορνογραφία για τους λιγότερο τολμηρούς κ.ο.κ, ενώ διψά γεμάτος ενοχές για λίγο μπούτι στις διαφημίσεις εσωρούχων ή για μια τζούρα γυμνασμένους κοιλιακούς σε κάποια σαπουνόπερα.
4. Ο νοικοκυραίος φθονεί την ελευθερία και μισεί όσους αντιστέκονται, γιατί είναι κάτι που δεν μπορεί να βιώσει. Ταυτίζεται με τα ΜΑΤ ενάντια στον μαθητή, στον φοιτητή, στον εργάτη. Θέλει η βία να αποτελεί μονοπώλιο του κρατικού μηχανισμού, με εξαίρεση τη φυσική βία που ασκεί αυτός στους πιο αδύναμους από αυτόν (και τη βία που ασκεί στην αισθητική).   Βρίζει την πόρνη και ταυτόχρονα την ποθεί. Κοροϊδεύει ο, τι δεν καταλαβαίνει. Διατείνεται ότι τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει, για να καλύψει την ανικανότητά του για οτιδήποτε δημιουργικό.
5. Ο νοικοκυραίος έχει ψηλά στον κώδικα αξιών του τη δουλειά. Η δουλειά είναι αυτή που μας κάνει ανθρώπους, θα πει. Είναι είτε η πειθαρχία αυτή που τον διεγείρει, η προσκόλληση στη μηχανή και η επιθυμία του για επιβράβευση από το αφεντικό του, είτε η εργασία των άλλων, όταν είναι σε θέση να ζει απ’ αυτή.  Σε κάθε περίπτωση αυτή η διαδικασία που τον μετατρέπει εθελόδουλα σε γρανάζι μηχανής, του απομυζά σιγά σιγά κάθε σταγόνα ελεύθερης δημιουργικότητας που του έχει απομείνει.
6. Ο νοικοκυραίος δεν επιθυμεί την τάξη και την ασφάλεια ως επιβεβλημένη κατάσταση, παρά μόνο ως διαδικασία ενάντια στον συνάνθρωπο. Για παράδειγμα, το μεταναστευτικό δεν είναι ένα πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί. Είναι μια ευλογία από τη μία για τα αφεντικά που μπορούν να εκμεταλλεύονται κουφάρια ανθρώπων και ύστερα να τα ξεφορτώνονται και από την άλλη για τον φασίστα που έτσι μπορεί να εξασκήσει την ψυχανωμαλία του. Όταν βγάζει κηρύγματα για την τιμή του έθνους, ο φασίστας δεν  έχει να προτείνει τίποτα που δεν εμπλέκει την επίθεση σε άλλα έθνη.
7. Η φασιστική μικροαστική τάξη είναι η ίδια η δημοκρατική, φιλελεύθερη τάξη, αλλά σε διαφορετική ιστορική περίοδο του κεφαλαιοκρατισμού. Αυτό συμβαίνει γιατί ο μικροαστός θέλει να είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά στην κανονικότητα που ορίζεται από την εκάστοτε οικονομική κατάσταση της παραγωγής. Από το ΠΑΣΟΚ του ‘81 μέχρι την σαμαρική ακροδεξιά και τη Χ.Α., ο νοικοκυραίος, εξαρτημένος από την επίδειξη δύναμης, ακολουθεί όποιον ηγέτη τον κάνει να νοιώθει σημαντικός και ασφαλής.
8. Η κουλτούρα του νοικοκυραίου είναι όσο πιο δυνατό κοντά στην κανονικότητα. Ένας μέσος τύπος θα ακολουθήσει ο, τι σκουπίδι του πετάξει η βιομηχανία μαζικής κουλτούρας και θα περάσει την ώρα του αναπαράγοντας ο, τι κλισέ απομνημονεύσει από την τηλεόραση. Η κύρια αυτή αρχή εξειδικεύεται ανάλογα με την ηλικία και τον κοινωνικό μικρόκοσμο. Ο νοικοκυραίος διψά για θέαμα, όπως ο βρικόλακας για αίμα. Είναι εξαρτημένος στο κουτσομπολιό, στην κλειδαρότρυπα, για να νοιώσει καλύτερα για τον εαυτό του. Η κοινώς αποδεκτή ως υψηλή τέχνη θα μπει μέσα στη μηχανή του κιμά και θα βγει σε σφηνάκια ημιμάθειας, που εξυπηρετούν την ανάγκη του να νοιώθει διαφορετικός. Οι ίδιες αρχές εξειδικεύονται και για τους λεγόμενους «εναλλακτικούς» μικροαστούς.
9. Ο νοικοκυραίος απέχει παρασάγγας από τα πρότυπά του. Δεν είναι ούτε άριος και υπεράνθρωπος, ούτε επιτυχημένος επιχειρηματίας, ούτε μορφωμένος, ούτε πλούσιος, ούτε καν καλός χριστιανός ή τίμιος. Ο νοικοκυραίος μισεί τον εαυτό του γι’ αυτό.
10. Ο φασίστας νοικοκυραίος δεν είναι εκτός του αστικού πολιτιστικού πλαισίου, όπως λένε οι αστοί επικριτές του νεοφασισμού. Είναι ακριβώς η αποκορύφωση αυτού του πολιτισμού. Είναι το αποτέλεσμα του πολιτισμού της εξατομίκευσης και αντικειμενοποίησης του ανθρώπου, της αποθέωσης του κρατικού μηχανισμού ως παντοδύναμου και αναγκαίου, της εξιδανίκευσης της εργαλειακής ορθολογικότητας, του στυγνού αντικειμενισμού, της αναγωγής των πάντων σε αριθμούς, της καταστροφής της φύσης ως αυτή να προοριζόταν για να υπηρετεί τον άνθρωπο, της μίμησης της δύναμης της φύσης για τη δικαιολόγηση της καταστροφικής μανίας του ανθρώπου,  της δικαιολόγησης του σαδισμού προς χάριν της επιστημονικής εγκυρότητας. Ο νοικοκυραίος λατρεύει τον τρόπο που ο Πρετεντέρης εξηγεί ορθολογικά και με βάση αδιάσειστα οικονομικά στοιχεία, γιατί η απόλυση 2.000 δημοσίων υπαλλήλων είναι αναγκαία για την οικονομική ανάπτυξη και τη μελλοντική ευημερία.
…………………………..
Υπάρχει ελπίδα; Μέσα στον κοινωνικό κανιβαλισμό, όταν πλήττονται τα συμφέροντα της μικροαστικής τάξης, αυτή έχει δύο επιλογές. Ή θα συνεχίσει στον ατομικό αγώνα επιβίωσης, στην ξεφτίλα του χαφιέ και του δουλικού υπηκόου που γυρεύει ένα ξεροκόματο, ή θα δει την κοινή μοίρα που της επιφυλάσσει η εξίσωση με τα προλεταριακά στρώματα. Η δεύτερη επιλογή είναι ευπρόσδεκτη, πάντα πίσω από τις σημαίες της εργατικής πλειοψηφίας, για την κατάργηση της ιδιοκτησίας, της ετερόνομης εργασίας, την αυτοδιάθεση.
Όλοι έχουμε έναν μικροαστό μέσα μας, σε όλους κρύβεται ένας νοικοκυραίος που αγωνιά για ένα σπιτάκι και μια δουλίτσα, που δεν πολυσκοτίζεται για το θάνατο που βασιλεύει, αρκεί να διατηρήσει τη δική τη θλιβερή ζωούλα, μπροστά στην τηλεόραση. Όλα μίζερα και υποκοριστικά. Αυτόν τον μικροαστό μπορείς να τον μισήσεις και να τον αγνοήσεις ή ακόμα και να τον απωθήσεις, να φωνάξεις με οργή ενάντια στους προσκυνημένους που θα’ ναι όλοι οι άλλοι εκτός από σένα, να κοιτάξεις την προσωπική σου ελευθερία μέσα στην ψευδαίσθηση πως αγνοώντας τα, τα δεσμά θα εξαφανισθούν και τελικά να τα νομιμοποιήσεις. Μπορείς και να τον κοιτάξεις με συμπάθεια αυτόν τον μικροαστό, να τον αγαπήσεις και γι’ αυτό να τον αλλάξεις μέσα στον αγώνα για ζωή και αξιοπρέπεια, να τον γκρεμίσεις σιγά σιγά μες στον αγώνα για ελευθερία, για να μπει στη θέση του ο άνθρωπος απ’ την κοινωνία που θέλεις να χτίσεις. Η επιλογή είναι εδώ.http://2467kollontai.wordpress.com/2013/11/21/%CE%BF-%CE%BD%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BA%CF%85%CF%81%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CF%82/
Άννα Β.

Πέμπτη 26 Δεκεμβρίου 2013

Τροχαλο Αη Γιαννης στην Γιανωτα

Ενα ξωκλησι στο συνορο Ακρης με το χωριο Γιανωτα στο τροχαλο για το φιλο ΚΩΣΤΑ ΠΑΛΙΟΥΡΑ στο μακρινο Μοναχο για ναθυμηθει τα νιατα του καθως εβοσκε  το κοπαδι με τα προβατα
                                       τροχαλο και η κουτρα της κρανιας
                                   παλεχερνα και στο βαθος τα ελατια
                                          θεα προς αμαρμπεη
                                         το νεο ξωκλησι
                                          η σκαλα εισοδου
                                       μοναστηρι αγιας τριαδας
                                         λαζινιά

                                   παλεχερνα και τουμπες στο βαθος το μπουρινο [βουνο της δεσκατης]


                                        βελανιδιες
                                            η  Γιανωτα



                                        μεσιακο




                                          το παλιο και το νεο ξωκλησι

                         με ενα παπι οργωνεις ολα τα μερη μας παει παντου
                                         και ο ολυμπος







                          καλυβα του μπασια και στο βαθος το τροχαλο

Τετάρτη 25 Δεκεμβρίου 2013

Πλαστός κόσμος... Πλαστές πινακίδες... ε καί; Και όλα τ' άλλα;





 Πλαστά λόγια κι υποσχέσεις για ένα καλύτερο αύριο,
πλαστές επιταγές ονείρων που ποτέ δεν θα εξαργυρωθούν,
πλαστοί δρόμοι ανάκαμψης που θα έρθει μονο για πολύ λίγους,
Πλαστή ανάπτυξη για μετρημένες τσέπες,
πλαστές σπίθες ελπίδων που ποτέ δε θα γίνουν πυρκαγιές,
πλαστοί σωτήρες που κρατούν πλαστές σωτηρίες,
πλαστές αντιθέσεις που αγκαλιάζονται
Πλαστά χαμόγελα και χειραψίες,
πλαστά κόμματα και συνασπισμοί που φυτρώνουν πάνω σε παλιά χώματα
 και διαφημίζονται για καινούργια.

Πλαστό παρόν και μέλλον που ποτέ δε θα 'ρθει
πλαστή ιστορία πονηρών πλαστογράφων

Πλαστοί αντισυστημικοί που πίνουν νερό στο όνομα του συστήματος,
Πλαστοί πατριώτες με πατρίδα το χρήμα,
πλαστή δημοκρατία όπου "δήμος" είναι μόνο η παρέα των ...ικανών και αεί κερδοφόρων
των παραφουσκωμένων λογαριασμών και των θηρίδων,
πλαστή λαϊκή ετυμηγορία που αποτελείται από φόβο, εκβιασμό και ψέματα,
Πλαστές ειδήσεις με μπόλικο πλαστικό από το πρωί ως το βράδυ
Πλαστές αναλύσεις πλούσιων αναλυτών που ...νοιάζονται για σένα το φτωχό
επειδή είναι ...καλοί, πλαστοί καλοί

Πλαστά τραγούδια και πλαστή τέχνη
Πλαστή ζωή
Πλαστός κόσμος μιας ευτυχίας
πλαστής κι ανύπαρκτης που εξατμίζεται πριν πιάσει χώμα
Πλαστοί άνθρωποι

πλαστό  χρήμα και κεφάλαιο που αγγίζει τη φτώχεια και την πολλαπλασιάζει

Κι απέναντι μια υπέροχη αληθινή ζωή να περιμένει
Στα αζήτητα σχεδόν αφού μόνο λίγοι
Μόνο λίγοι που πρέπει να γίνουν οι πολλοί
Κι απέναντι ο κόσμος που δεν τολμάμε να αγγίξουμε
ο ήλιος, και τ'αστέρια, οι θάλασσες και τα βουνά
οι πόλεις οι μελλοντικές κι οι ανοιχτοί δρόμοι
Οι δρόμοι που περιμένουν
ο πλούτος ο αληθινός
που περιμένει
http://edoketora.blogspot.gr/2013/12/blog-post_9623.html

Καιρός για ανατροπές, καιρός για αλήθεια
Καιρός για οράματα και όνειρα αληθινά
Καιρός για λιακάδα, καιρός για ζωή
Καιρός για πάλη
Καιρός για αύριο
Καιρός για σοσιαλισμό

Κυριακή 22 Δεκεμβρίου 2013

Η ιδιοκτησία

Ερρίκο Μαλατέστα, Η ιδιοκτησία







Οι αντίπαλοί μας, ιδιοτελείς υπερασπιστές του συστήματος, συνηθίζουν να λένε, προκειμένου να υπερασπίσουν το δικαίωμα στην ατομική ιδιοκτησία, ότι αυτό αποτελεί συνθήκη και εγγύηση της ελευθερίας.

Συμφωνούμε μαζί τους. Μήπως διαρκώς δεν επαναλαμβάνουμε ότι ο φτωχός είναι δούλος; Τότε, γιατί είναι αντίπαλοι μας; Ο λόγος είναι σαφής και συνίσταται στο ότι, στην πραγματικότητα, η ιδιοκτησία την οποία υπερασπίζονται είναι η καπιταλιστική ιδιοκτησία, δηλαδή ιδιοκτησία η οποία επιτρέπει σε ορισμένους να ζουν από την εργασία των άλλων, και η οποία, επομένως, προϋποθέτει μια τάξη απόκληρων, ακτημόνων, αναγκασμένων να πωλούν στους ιδιοκτήτες την εργατική τους δύναμη λιγότερο από όσο αξίζει.

Ο κύριος λόγος της βάρβαρης εκμετάλλευσης της φύσης, αλλά και των δεινών των εργατών, των ανταγωνισμών και των κοινωνικών αγώνων, είναι το δικαίωμα στην ιδιοκτησία, που παρέχει στους ιδιοκτήτες της γης, των πρώτων υλών και όλων των μέσων παραγωγής τη δυνατότητα να εκμεταλλεύονται την εργασία των άλλων και να οργανώνουν την παραγωγή όχι χάριν της ευημερίας του συνόλου, αλλά για να εξασφαλίσουν ένα μέγιστο κέρδος στον εαυτό τους.Η ιδιοκτησία συνεπώς πρέπει να καταργηθεί. Η αρχή χάριν της οποίας πρέπει να παλέψουμε, και ως προς την οποία δεν μπορούμε να συμβιβασθούμε, είτε νικήσουμε είτε ηττηθούμε, είναι ότι όλοι πρέπει να κατέχουν τα μέσα παραγωγής, προκειμένου να εργάζονται χωρίς να υποτάσσονται στην καπιταλιστική εκμετάλλευση, μικρή ή μεγάλη.

Η κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας, με την κυριολεκτική σημασία της λέξης, θα έρθει, εάν έρθει, από την πίεση των περιστάσεων, από τα απτά πλεονεκτήματα της κομμουνιστικής διεύθυνσης και από το αναπτυσσόμενο πνεύμα αδελφοσύνης. Αλλά εκείνο που πρέπει να καταστραφεί αμέσως, ακόμη και βιαίως εάν χρειασθεί, είναι η καπιταλιστική ιδιοκτησία, το γεγονός δηλαδή ότι λίγοι ελέγχουν τον φυσικό πλούτο και τα εργαλεία παραγωγής, και μπορούν να υποχρεώνουν τους άλλους να εργάζονται γι' αυτούς. Ένας επιβεβλημένος κομμουνισμός θα ήταν η απεχθέστερη τυραννία που θα μπορούσε να συλλάβει ο ανθρώπινος νους. Ο δε ελεύθερος και εθελούσιος κομμουνισμός δεν είναι παρά καθαρή ειρωνεία εάν δεν έχει κανείς το δικαίωμα και τη δυνατότητα να ζει σε ένα διαφορετικό καθεστώς, κολεκτιβιστικό, μουτουαλιστικό ή ατομικιστικό κατά το δοκούν, πάντοτε όμως υπό την προϋπόθεση ότι δεν υφίσταται καμία καταπίεση ή εκμετάλλευση των άλλων.

Ο αγρότης, λοιπόν, είναι ελεύθερος να καλλιεργήσει το χωράφι του μόνος του, εάν το επιθυμεί, ο υποδηματοποιός είναι ελεύθερος να συνεχίσει να εργάζεται στο εργαστήριό του και ο σιδηρουργός στο μικρό σιδηρουργείο του. Απομένει να δούμε αν, αδυνατώντας να βρουν βοήθεια ή ανθρώπους για να εκμεταλλευθούν - και δεν θα έβρισκαν κανέναν, διότι ουδείς, έχοντας ένα δικαίωμα επί των μέσων παραγωγής και όντας ελεύθερος να εργασθεί μόνος του ή ως ίσος ανάμεσα σε άλλους στις μεγάλες παραγωγικές οργανώσεις, θα ήθελε να τον εκμεταλλεύεται ένας μικρός εργοδότης - έλεγα λοιπόν, απομένει να δούμε αν αυτοί οι απομονωμένοι εργάτες θα θεωρήσουν βολικότερο να συνδεθούν με άλλους, εντασσόμενοι εκουσίως σε κάποια από τις υπάρχουσες κοινότητες.Η καταστροφή των τίτλων ιδιοκτησίας δεν θα έβλαπτε τον ανεξάρτητο εργάτη, του οποίου ο πραγματικός τίτλος είναι η ικανότητά του και η εργασία την οποία επιτελεί. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι η καταστροφή των τίτλων των ιδιοκτητών, οι οποίοι εκμεταλλεύονται την εργασία των άλλων και, προ πάντων, η απαλλοτρίωσή τους για να περιέλθουν όντως η γη, τα κτήρια, τα εργοστάσια και όλα τα μέσα παραγωγής σε εκείνους οι οποίοι επιτελούν την εργασία. Είναι αυτονόητο ότι οι πρώην ιδιοκτήτες δεν θα έχουν παρά να συμμετέχουν στην παραγωγή, με όποιον τρόπο μπορούν, για να θεωρούνται ίσοι με όλους τους άλλους εργάτες.

Η ιδιοκτησία [κατά την επαναστατική περίοδο] πρέπει να είναι ατομική ή συλλογική; Και η κολεκτίβα, η οποία θα έχει στη διάθεσή της τα κοινά αγαθά, θα είναι τοπική ομάδα, λειτουργική ομάδα, βασιζόμενη στην πολιτική συγγένεια ομάδα, οικογενειακή ομάδα, θα αποτελείται από ολόκληρο τον πληθυσμό μιας χώρας συνολικά ή, τελικώς, από όλη την ανθρωπότητα; Ποιες μορφές θα προσλάβουν η παραγωγή και η διανομή; Θα είναι ο θρίαμβος του κομμουνισμού (συνεργατική παραγωγή και ελεύθερη κατανάλωση για όλους), του κολεκτιβισμού (συλλογική παραγωγή και διανομή αγαθών βάσει της εργασίας που επιτελεί κάθε άτομο), του ατομικισμού (στον καθένα ξεχωριστά η ατομική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής και η απόλαυση όλων των προϊόντων της εργασίας του), ή άλλων σύνθετων μορφών τις οποίες θα υποδείξουν το ατομικό συμφέρον και το κοινωνικό ένστικτο φωτισμένα από την εμπειρία;

Πιθανώς, κάθε εφικτή μορφή κατοχής και αξιοποίησης των μέσων παραγωγής και κάθε τρόπος διανομής των προϊόντων θα δοκιμασθούν ταυτοχρόνως σε μια ή πολλές περιοχές, συνδυαζόμενα και τροποποιούμενα μέχρις ότου η εμπειρία δείξει ποια μορφή ή μορφές είναι η καταλληλότερη ή οι καταλληλότερες. Εν τω μεταξύ… η ανάγκη να μην διακοπεί η παραγωγή και η αδυναμία αναστολής της κατανάλωσης των αναγκαίων προς το ζην θα καταστήσουν απαραίτητη τη λήψη αποφάσεων για τη συνέχιση της καθημερινής ζωής παράλληλα με τη συνέχιση της απαλλοτρίωσης. Θα πρέπει να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε, στο μέτρο δε που θα εμποδίζεται η δημιουργία και η εδραίωση νέων προνομίων, θα υπάρχει χρόνος για να βρεθούν οι καλύτερες λύσεις. Ποια είναι κατά τη γνώμη μου η καλύτερη λύση την οποία θα έπρεπε κανείς να προσπαθεί να προσεγγίσει;Χαρακτηρίζω τον εαυτό μου κομμουνιστή, διότι ο κομμουνισμός μου φαίνεται ότι είναι το ιδανικό το οποίο πρέπει να επιδιώκει η ανθρωπότητα, καθώς η αγάπη μεταξύ των ανθρώπων και η αφθονία των αγαθών θα τους απαλλάξουν από το φόβο της πείνας, καταστρέφοντας έτσι το μείζον εμπόδιο για την αδελφοσύνη τους.

Αλλά, πραγματικά, πολύ σημαντικότερα και από τις πρακτικές μορφές οργάνωσης, οι οποίες πρέπει αναπόφευκτα να εναρμονισθούν με τις συνθήκες και οι οποίες θα βρίσκονται σε μια διαρκή κατάσταση αλλαγής, είναι το πνεύμα από το οποίο θα εμφορούνται οι οργανώσεις αυτές και η μέθοδος που θα χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία τους· το πλέον σημαντικό, πιστεύω, είναι ότι θα πρέπει να κατευθύνονται από το πνεύμα της δικαιοσύνης και την επιθυμία του γενικού καλού, και ότι θα πρέπει να επιτυγχάνουν τους σκοπούς τους πάντοτε ε

λευθέρως κι εθελουσίως.

Εάν όντως υπάρχει ελευθερία και πνεύμα αδελφοσύνης, τότε όλες οι λύσεις θα έχουν τον ίδιο στόχο, της χειραφέτησης και της διαφώτισης του ανθρώπου, και θα καταλήξουν να εναρμονισθούν δια της συγχωνεύσεως. Εάν, αντιθέτως, δεν υπάρχει ελευθερία και η επιθυμία για το καλό όλων απουσιάζει, η όποια μορφή οργάνωσης δεν μπορεί παρά να έχει ως αποτέλεσμα την αδικία, την εκμετάλλευση και τον δεσποτισμό.http://ngnm.vrahokipos.net/index.php/theory/555-2012-11-28-11-55-45

Τετάρτη 18 Δεκεμβρίου 2013

πρόβατα

Τα πρόβατα

Πως διαλέγουμε τα πρόβατα και πως δοκιμάζουμε τα θηλυκά και τα αρσενικά
Οι καλύτερες προβατίνες είναι όσες έχουν πολλά μαλλιά και μαλακά και οι τολούπες των μαλλιών τους είναι βαθιές και πυκνές σε όλο το σώμα, κυρίως όμως στο λαιμό και το σβέρκο. Και όταν η κοιλιά τους είναι πυκνά μαλλιασμένη και έχει πολλά μαλακά και
μονόχρωμα μαλλιά.
Οι προβατίνες πρέπει να έχουν καλοδεμένο κορμί, να είναι όμορφα, να έχουν ζωηρά μάτια και μακριά πόδια και κέρατα. Αυτές δε είναι οι καλύτερες για να κάνουν αρνιά.
Τα κριάρια πρέπει να έχουν καλοδεμένο κορμί, να είναι όμορφα, να έχουν ζωηρά μάτια, μαλλιασμένο πρόσωπο, όμορφα και μικρά κέρατα, τα αυτιά τους να είναι σκεπασμένα από πυκνό μαλλί, να έχουν πλατιά οπίσθια, μεγάλα γεννητικά όργανα και να είναι μονόχρωμα.
Η κατάλληλη ηλικία για τα κριάρια και τις προβατίνες είναι όταν φτάσουν τριών χρονών. Ένα κριάρι μπορεί να γκαστρώσει 50 προβατίνες. Ένας βοσκός είναι αρκετός για να φυλάει και να φροντίζει 20 πρόβατα όταν έχει και ένα παιδί να τον βοηθάει. Το πρόβατο εγκυμονεί 5 μήνες. Τα καλύτερα πρόβατα είναι όσα έχουν απλωτά μαλλιά. Όσα έχουν σγουρά μαλλιά, είναι αδύνατα, καθώς το βεβαιώνουν.

Πως περιποιούμαστε τα πρόβατα
Τα μαντριά πρέπει να είναι πολλά και ευρύχωρα και να είναι ζεστά και στεγνά. Το έδαφός πρέπει να είναι πλαγιαστό και να το ισάζουμε στρώνοντας πέτρες. Στο ψηλότερο μέρος του μαντριού βάζουμε τα παχνιά και από πάνω βάζουμε σκάλες για να μην μπορούν τα πρόβατα όταν παίρνουν τροφή να πηδούν από επάνω.
Το καλοκαίρι τα πρόβατα τρέφονται και μαντρίζονται και στην ύπαιθρο. Αλλά όταν καίει πολύ ο ήλιος τα πηγαίνουμε στον ίσκιο. Όχι όμως και όταν δεν καίει γιατί τα βλάπτει πολύ το κρύο. Για να μην μπαίνουν στο μαντρί τα ζωύφια που πειράζουν τα πρόβατα, θυμιατίζουμε το μαντρί με γυναικείες τρίχες ή με χαλβάνη ή με κέρατο από ελάφι ή με νύχι από γίδα ή με τρίχες και κατράμι και συνναμική ή κόνυζα ή και με κάθε άλλο που έχει βαριά μυρωδιά, κοπανισμένα χωριστά ή και περισσότερα μαζί.
Για στρώμα των προβάτων χρησιμοποιούμε αγριοδυόσμο και σπερδούκλι ή γληφώνι ή της αγάπης το βοτάνι ή κόνυζα ή μυρμηγκοβότανο. Γιατί από αυτά φεύγουν τα ζωύφια.
Τους βάνουμε δε να τρώνε τριφυλλόκλαδο και τριφύλλι ή μοσχοσίταρο ή βρώμη ή άχυρα από όσπρια ή από κριθάρι. Τα άχυρα γίνονται καλύτερα όταν στο αλώνι τα ραντίζουμε με άλμη. Κατάλληλα επίσης για τροφή των προβάτων είναι τα πεσμένα αγριόσυκα και τα ξερά φύλλα. Στη βοσκή τα βγάζουμε το καλοκαίρι πριν βγει ο ήλιος, όταν ο τόπος έχει ακόμα δροσιά. Το χειμώνα όταν η πάχνη και η δροσιά έχει φύγει. Πρέπει να προσέχουμε να έχουν τον ήλιο πάντοτε από πίσω. Των προβάτων ο αριθμός πρέπει να είναι μονός, γιατί ο μονός αριθμός έχει κάποια απόκρυφη δύναμη να διατηρεί και να σώζει τα κοπάδια.

Πως ζευγαρώνουν και πως γεννούν τα πρόβατα
Τα κριάρια πρέπει να τα χωρίζουμε 2 μήνες πριν το ζευγάρωμα και να τους δίνουμε περισσότερο να τρώνε. Όταν παχύνουν και μαζέψουν δύναμη τα αφήνουμε να πάνε στα θηλυκά. Η κατάλληλη ηλικία για ζευγάρωμα στα κριάρια είναι από 2 χρονών έως 8. Το ίδιο δε και στις προβατίνες. Πρέπει να ξέρουμε ότι τα κριάρια κυνηγούν πρώτα τις μεγαλύτερες προβατίνες που βατεύονται γρηγορότερα και έπειτα τις νέες. Σε μεγαλύτερη ηλικία δεν πρέπει να βατεύονται τα πρόβατα γιατί βλάπτονται. Μερικοί για να έχουν αρνιά και γάλα όλο το χρόνο βάνουν τα πρόβατα να ζευγαρώνουν σε διάφορες εποχές της χρονιάς.
Τα κριάρια γίνονται δυνατά για το βάτεμα όταν ανακατέψουμε στην τροφή τους κρεμμύδια και πολυγόνατο, το οποίο και για τα άλλα ζώα που βόσκουν είναι διεγερτικό.
Πρέπει δε να τα ποτίζουμε με το ίδιο νερό και όχι με νερό που δεν έχουν συνηθίσει.
Τα αρνιά μόλις γεννηθούν, αφού χορτάσουν γάλα τα μαντρίζουμε χωριστά. Γιατί όταν μαντρίζονται μαζί με τις προβατίνες ποδοπατούνται. Ως τους 2 μήνες δεν πρέπει να αρμέγουμε το γάλα. Καλύτερα δε είναι αν δεν το αρμέξουμε καθόλου. Και έτσι γίνονται πολύ παχιά τα αρνιά. Τα πρωτότοκα αρνιά τα ξεκάνουμε γιατί είναι ακατάλληλα για να τα κρατήσουμε.

Για να ακολουθούν τα πρόβατα
Βουλώνουμε τα αυτιά των προβάτων με μαλλί.

Για να μην εκτίθεται το κριάρι
Τρυπάμε τα κέρατα του κριαριού κοντά στα αυτιά του.

Για να μην αρρωσταίνουν τα αρνιά
Βάζουμε το αρνί να βοσκήσει κισσό επί 7 ημέρες και έτσι δεν αρρωσταίνει.

Πως γιατρεύονται τα πρόβατα
Πρέπει να προνοήσουμε ώστε τα πρόβατα να μην τα πειράξει καθόλου λοιμική αρρώστια. Για αυτό λοιπόν όταν αρχίζει η άνοιξη ανακατεύουμε για 14 ημέρες στο νερό τους φασκομηλιά βουνίσια και ασπροπρασιά μαζί κοπανισμένα. Το ίδιο γίνεται και το φθινόπωρο άλλες τόσες ημέρες. Και όταν τα πειράξει η αρρώστια το ίδιο φάρμακο χρησιμοποιούμε. Επίσης τα ωφελεί και το χορτάρι από το τριφυλλόκλαδο όταν το τρώνε και οι τρυφερές ρίζες από σκληρό καλάμι μουσκεμένες στο νερό. Όσα είναι άρρωστα πρέπει να τα πάμε σε άλλο μέρος, για να μην ανακατεύονται μαζί τους και τα γερά. Και τα άρρωστα δε όταν αλλάζουν αέρα και νερό δυναμώνουν.

Οι διάφορες αρρώστιες
Αν ο ήλιος κάψει τα πρόβατα και τα βλάψει και πέφτουν συχνά κάτω και δεν τρώνε, βράζουμε το χυλό από άγριο σέσκλο και τον χύνουμε στο στόμα τους, τα αναγκάζουμε δε να τρώνε και σέσκλα. Αν τα πρόβατα έχουν δύσπνοια κάνουμε τομή στα αυτιά τους με μαχαίρι και τα μεταφέρουμε σε άλλο μέρος. Αν βήχουν καθαρίζουμε και κοπανίζουμε μύγδαλα, τα ανακατεύουμε με 40 δράμια κρασί και τα χύνουμε μέσα στα ρουθούνια τους. Αν βοσκήσουν βλαβερό χορτάρι και πρησθεί η κοιλιά τους τα γιατρεύουμε παίρνοντας αίμα. Κεντούμε τις φλέβες που είναι πάνω στα χείλη και κάτω από την ουρά. Χύνουμε δε και στο στόμα τους 120 δράμια κάτουρο ανθρώπινο. Το ίδιο γίνεται και όταν φάνε σκουλήκια μαζί με τη χλόη. Αν έχουν βδέλλες τους χύνουμε στο στόμα ξύδι αψύ ζεστό ή λάδι. Αν έχουν απόστημα στο δέρμα τους, το σχίζουμε και στη πληγή βάζουμε καβουρδισμένο αλάτι μαζί με υγρή πίσσα. Αν τα δαγκώσει ή τα χτυπήσει κανένα ερπετό τους δίνουμε μαυροκούκκι με κρασί . Οι λύκοι δεν πειράζουν το κοπάδι, αν κρεμάσουμε στο γκεσέμι για φυλαχτό σκιλλοκρεμμύδα.

Πότε και πως πρέπει να κουρεύουμε τα πρόβατα
Τα πρόβατα πρέπει να τα κουρεύουμε όταν δεν κάνει πια κρύο, ούτε όμως και το καλοκαίρι, αλλά στα μέσα της άνοιξης. Τις πληγές που θα πάθει το πρόβατο στο κούρεμα τις αλείφουμε με υγρή πίσσα, το άλλο δε μέρος του σώματος με λάδι ανακατεμένο με κρασί ή με χυλό από βρασμένα πικρά λούπινα. Προτιμότερο όμως είναι να ανακατέψουμε μούργα και άλλο τόσο κρασί ή λάδι και άσπρο κρασί με κερί και με ξύγκι και τα αλείφουμε. Και έτσι με το φάρμακο αυτό ούτε το μαλλί γίνεται βλαβερό, ούτε παθαίνουν ψώρα τα πρόβατα, ούτε αφορμίζει το μέρος που πληγώθηκε το πρόβατο. Πρέπει δε να προσέχουμε να κουρεύουμε τα πρόβατα όταν έχουν στεγνώσει καλά, μια ώρα ημέρα ώστε να έχει ξεραθεί η δροσιά που έπεσε τη νύχτα στα μαλλιά και να τα βγάζουμε μάλλον στον ήλιο. Γιατί καθώς ιδρώνει το πρόβατο που κουρεύουμε, τον ιδρώτα του τον τραβούν τα μαλλιά και έτσι παίρνουν καλύτερο χρώμα και γίνονται μαλακότερα.

Η ψώρα
Η ψώρα δεν θα πειράζει καθόλου τα πρόβατα αν αλείψουμε ύστερα από το κούρεμα με τα φάρμακα που είπαμε παραπάνω. Αν όμως συμβεί να παραμελήσουμε να τα αλείψουμε και πάθουν ψώρα, θα τα γιατρέψουμε ως εξής. Σουρώνουμε μούργα ανάλατη και ανακατεύουμε άλλο τόσο νερό όπου έχουν μουσκέψει πικρά λούπινα και άλλη τόση τρυγιά από λευκό κρασί σε ένα δοχείο και τα ζεσταίνουμε. Με το μίγμα αυτό αλείφουμε το πρόβατο και το αφήνουμε έτσι επί 2 μέρες και την Τρίτη το λούζουμε με θαλασσινό νερό ή με ζεστή άλμη και κατόπιν με νερό πόσιμο. Άλλοι τα ποτίζουν με κυπαρισόκοκκα μαζί με νερό. Άλλοι τα αλείφουν με θειάφι και κύπερη κοπανισμένα μαζί με στουπέτσι και βούτυρο. Καλύτερα δε κάνουν μερικοί που κουρεύουν πρώτα το ψωριασμένο μέρος και το παστρεύουν με πολυκαιρισμένο κάτουρο και κατόπιν βάζουν ένα από τα φάρμακα που είπαμε. Στην Αραβία θεωρούν αρκετό να τα αλείφουν με ρετσίνι από κέδρο όπως και τις καμήλες και τους ελέφαντες. Επίσης θεραπεύεται η ψώρα των προβάτων όταν πλύνουμε το ψωριασμένο μέρος με κάτουρο και το αλείψουμε με θειάφι ανακατωμένο με λάδι.

Τα ψειριασμένα πρόβατα
Αν τα πρόβατα έχουν ψείρες ή τσιμπούρια κοπανίζουμε ρίζες από σπερδούκλι και τις βράζουμε μαζί με νερό και αφού ξάνουμε το μαλλί από το κεφάλι έως τη ράχη, χύνουμε το νερό όταν είναι ακόμα χλιαρό ώσπου να πάει σε όλο το σώμα. Μερικοί και στη περίπτωση αυτή μεταχειρίζονται μόνο το ρετσίνι από το κέδρο. Άλλοι κάνουν το ίδιο με ρίζα από μανδραγόρα. Πρέπει όμως να προσέχουμε να μην το φάει το πρόβατα γιατί είναι επικίνδυνο. Άλλοι κάνουν αφέψημα από ρίζα κάπαρης και λούζουν με αυτό τα πρόβατα.

Με ποιο τρόπο μας δίνουν τα κοπάδια πολύ γάλα
Τα ζώα που βόσκουν μας δίνουν πάρα πολύ γάλα όταν τρώνε τριφυλλόκλαδο ή αν τους βάλουμε δίκταμο για φυλαχτό στην κοιλιά τους.

Πηγή: Γεωπονικά-Κασσιανού Βάσσου

Κυριακή 15 Δεκεμβρίου 2013

Πρόβατα: Ελληνικές φυλές


ΝΤΟΠΙΕΣ ΦΥΛΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΠΡΟΒΑΤΩΝ

Μεγάλος ή ικανοποιητικός αριθμός ατόμων ανά φυλή. Δεν διατρέχουν άμεσο κίνδυνο γενετικής διάβρωσης ή/και εξαφάνισης.

Καραγκούνικη

Κοιτίδα: Κυρίως Δυτική Θεσσαλία, κεντρική Ελλάδα.

Γενικά

Η πολυπληθέστερη ελληνική φυλή προβάτων. Ιδιαίτερα ανθεκτικό ζώο με έντονο κοινωνικό ένστικτο. Χρησιμοποιείται ευρέως για την αναβάθμιση πολλών πεδινών και ημιορεινών προβάτων.

Αριθμός καθαρόαιμων ζώων: 200-240 χιλιάδες.

Μέγεθος, βάρος

Μεγαλόσωμη φυλή. Υψος ακρωμίου: 78 cm (κριοί), 68 cm (προβατίνες). Σωματικό βάρος: 80 kg (κριοί), 57 kg (προβατίνες). Μήκος σώματος: 78 cm.

Μορφολογικά χαρ/κά

Χρωματισμός ποικίλος. Επικρατέστερος: λευκός με μαύρες κηλίδες διαφόρου μεγέθους και κατανομής στο πρόσωπο και συχνά και στα άκρα. Κεφαλή κωνοειδής. Επιρρίνιο κυρτό. Αυτιά μεγάλα, ημικρεμάμενα. Αναμικτόμαλλο. Κεφαλή, κάτω χείλος τραχήλου, κάτω κοιλιακή χώρα και άκρα χωρίς εριοκάλυψη. Λεπτόουρο. Mακρύουρο.

Αναπαραγωγικά χαρ/κά

Φυλή πρώϊμη. Ηλικία ενήβωσης αμνάδων: 10 μήνες. Διάρκεια οιστρικού κύκλου: 17 ημέρες. Μέγεθος τοκετοομάδων στη γέννηση: 1,4 αμνοί ανά προβατίνα και έτος. Μήνας τοκετών: Δεκέμβριος.

Παραγωγικά χαρ/κά

Διάρκεια γαλακτικής περιόδου: 124 - 206 ημέρες. Γαλακτοπαραγωγή: 160-190 kg. Bάρος αμνών στη γέννηση: 4,5 kg. Bάρος αμνών στον απογαλακτισμό (42 ημέρες): 14,7 kg (μονόδυμα), 11,5 kg (δίδυμα).

Μυτιλήνης

Κοιτίδα: Το ομώνυμο νησί.

Γενικά

Εκτρέφεται κυρίως στο βορειοδυτικό τμήμα του νησιού.

Αριθμός καθαρόαιμων ζώων: 180-210 χιλιάδες.

Μέγεθος, βάρος

Μεσαίου μεγέθους. Ύψος ακρωμίου: 71 cm (κριοί), 63 cm (προβατίνες). Σωματικό βάρος: 67 kg (κριοί), 50 kg (προβατίνες). Μήκος σώματος: 70 cm.

Μορφολογικά χαρ/κά

Xρωματισμός τριχώματος ποικίλος. Κεφαλή μικρή, λεπτή, κωνοειδούς σχήματος. Επιρρίνιο μετρίως κυρτό. Κριοί σε ποσοστό 80% κερασφόροι (προβατίνες 40%). Αναμικτόμαλλο. Μήκος ουράς: 35 cm. Πλάτος ουράς: 7-12 cm.

Αναπαραγωγικά χαρ/κά

Φυλή σχετικά πρώϊμη. 40% των αμνάδων γονιμοποιείται σε ηλικία 9 μηνών και οι υπόλοιπες το επόμενο έτος. Μήνας τοκετών: Δεκέμβριος. Μέγεθος τοκετοομάδων στη γέννηση: 1-1,1 αμνοί.

Παραγωγικά χαρ/κά

Διάρκεια γαλακτικής περιόδου: 140 ημέρες. Γαλακτοπαραγωγή: 120 kg. Σωματικό βάρος γέννησης: 3,8 kg. Βάρος στον απογαλακτισμό (47 ημέρες): 14 kg.

Βλάχικη

Γενικά

Η πολυπληθέστερη φυλή της χώρας κατά το παρελθόν. Σήμερα απαντάται σε ορεινές περιοχές των νομών Ιωαννίνων, Άρτας, Τρικάλων και της κεντρικής Πελοποννήσου. Στην Ήπειρο και τη Θεσσαλία ονομάζεται 'Ορεινό πρόβατο Ηπείρου' ή Μπούτσικο. Το τελευταίο θεωρείται βελτιωμένος τύπος του Βλάχικου προβάτου και παρουσιάζει στενή γενετική συγγένεια με το Καραγκούνικο.

Αριθμός καθαρόαιμων ζώων: 30 χιλιάδες (εκτίμηση).

Μέγεθος, βάρος

Φυλή μικρόσωμη. Ύψος ακρωμίου: 65 cm (κριοί), 58 cm (προβατίνες). Σωματικό βάρος: 56 kg (κριοί), 46 kg (προβατίνες).

Μορφολογικά χαρ/κά

Xρωματισμός τριχώματος ποικίλος από λευκός έως εντελώς μαύρος. Στην Πελοπόννησο λευκός με κοκκινόμαυρη κεφαλή. Κεφαλή μικρή, τριγωνικό πρόσωπο. Επιρρίνιο ελαφρώς κυρτό στους κριούς, ευθύγραμμο στα θηλυκά. Αυτιά μικρά έως μετρίου μεγέθους, λεπτά, οριζόντια ή ημιόρθια. Μήκος ουράς: 30 cm. Πλάτος ουράς: 5 cm.

Αναπαραγωγικά χαρ/κά

Ηλικία ενήβωσης αμνάδων: 8 - 10 μήνες. Ηλικία πρώτου τοκετού: 2 έτη. Εποχή τοκετών: Δεκέμβριος-Ιανουάριος. Μέγεθος τοκετοομάδων στη γέννηση: 1,1 αμνοί ανά προβατίνα και έτος.

Παραγωγικά χαρ/κά

Γαλακτοπαραγωγή: 80-90 kg. Bάρος απογαλακτισμού αμνών: 14-16 kg με διάρκεια θηλασμού 40-60 ημέρες.

Αιγαιοπελαγίτικη

Γενικά

Αναφέρεται παλαιότερα ως φυλή των 'Νήσων του Αιγαίου'. Συναντάται σε όλα τα νησιά του Αιγαίου και στην Κρήτη (Σητεία). Πρόβατα με χαρ/κά της φυλής συναντώνται και σε ποίμνια των Ιονίων νήσων.

Αριθμός καθαρόαιμων ζώων: 100 χιλιάδες (εκτίμηση).

Μέγεθος, βάρος

Φυλή μικρόσωμη. Ύψος ακρωμίου: 61 cm (κριοί) 55 cm (προβατίνες). Σωματικό βάρος: 56 kg (κριοί) 28 kg (προβατίνες).

Μορφολογικά χαρ/κά

Xρωματισμός τριχώματος ποικίλος από εντελώς λευκός έως εντελώς μαύρος ή κοκκινόμαυρος. Κεφαλή κανονικού μεγέθους, πρόσωπο μακρύ, τριγωνικό. Επιρρίνιο ελαφρώς κυρτό στους κριούς, ευθύγραμμο στα θηλυκά. Αυτιά μικρά, ημιόρθια. Αναμικτόμαλλο. Πρόσωπο, κάτω χείλος τραχήλου, κάτω κοιλιακή χώρα και άκρα χωρίς εριοκάλυψη. Κριοί με ισχυρά κέρατα ελισσόμενα προς τα πλάγια. Μήκος ουράς: 24 cm. Πλάτος ουράς: 5 cm.

Παραγωγικά χαρ/κά

Γαλακτοπαραγωγή: 30-50 kg. Μικρά σωματικά βάρη αμνών στη γέννηση και τον απογαλακτισμό.

Αναπαραγωγικά χαρ/κά

Μέγεθος τοκετοομάδων στη γέννηση: 1 αμνός ανά προβατίνα και έτος.

Καρύστου

Κοιτίδα: Επαρχία Καρύστου.

Γενικά

Ζώο προσαρμοσμένο στις δύσκολες συνθήκες της νοτίου Ευβοίας.

Αριθμός καθαρόαιμων ζώων: 50 χιλιάδες.

Μέγεθος, βάρος

Φυλή μικρού μεγέθους. Ύψος ακρωμίου: 64 cm (κριοί), 59 cm (προβατίνες). Σωματικό βάρος: 60 kg (κριοί), 40 kg (προβατίνες).

Μορφολογικά χαρ/κά

Xρωματισμός τριχώματος λευκός, ερυθρός στα ακάλυπτα από μαλλί μέρη (κεφαλή, αυτιά, τράχηλος, άκρα, κάτω κοιλιακή χώρα). Κεφαλή μετρίου μεγέθους, κωνικού σχήματος. Επιρρίνιο ελαφρώς κυρτό στους κριούς και ευθύγραμμο στις προβατίνες. Αυτιά ισχυρά, ημιόρθια. Άκρα πολύ ισχυρά, σχετικώς κοντά. Αναμικτόμαλλο. Μήκος ουράς: 31 cm. Πλάτος ουράς: 6 cm.

Παραγωγικά χαρ/κά

Γαλακτοπαραγωγή: 80-100 kg. Σωματικό βάρος στον απογαλακτισμό: 14-16 kg (διάρκεια θηλασμού: 60 ημέρες).

Αναπαραγωγικά χαρ/κά

Ηλικία πρώτου τοκετού: 18 μήνες. Εποχή τοκετών: Νοέμβριος - Δεκέμβριος. Μέγεθος τοκετοομάδων στη γέννηση: 1,1-1,2 αμνοί.

Σερρών

Γενικά:

Εκτρέφεται στην πεδιάδα του νομού Σερρών.

Αριθμός καθαρόαιμων ζώων: 12 χιλιάδες.

Μέγεθος, βάρος

Φυλή μεγαλόσωμη. Ύψος ακρωμίου: 76 cm (κριοί), 67 cm (προβατίνες). Σωματικό βάρος: 85 kg (κριοί), 61 kg (προβατίνες).

Μορφολογικά χαρ/κά

Χρωματισμός λευκός με μαύρο χρώμα στην κεφαλή, την κάτω τραχηλική χώρα, τα άκρα και την κάτω κοιλιακή χώρα. Κεφαλή στενόμακρη, επιρρίνιο κυρτό. Αυτιά μεγάλα, λεπτά, οριζόντιας διεύθυνσης. Κριοί με μεγάλα, ισχυρά κέρατα, περιελισσόμενα γύρω από τα αυτιά. Προβατίνες με κέρατα σε ποσοστό 30%. Άκρα υψηλά, λεπτά και ισχυρά. Ομοιόμαλλο. Μήκος ουράς: 33 cm. Πλάτος ουράς: 6 cm.

Παραγωγικά χαρ/κά

Διάρκεια γαλακτικής περιόδου: 160-170 ημέρες. Γαλακτοπαραγωγή: 110 kg. Σωματικό βάρος στον απογαλακτισμό: 14-17 kg (διάρκεια θηλασμού: 45-60 ημέρες).

Αναπαραγωγικά χαρ/κά

Πρώϊμη φυλή. Το 40% των αμνάδων γονιμοποιείται σε ηλικία 10 μηνών. Εποχή τοκετών: Δεκέμβριος-Ιανουάριος. Μέγεθος τοκετοομάδων στη γέννηση: 1,2-1,5 αμνοί.

Κοζάνης

Γενικά

Ονομάζεται έτσι το ορεινό πρόβατο της χώρας που εκτρέφεται σε μερικές περιοχές της βόρειας Ελλάδας και δεν ανήκει σε συγκεκριμένη φυλή. Προϊόν έντονης επιμειξίας μεταξύ διαφόρων ορεινών φυλών οι οποίες έχουν εξαφανιστεί ή τείνουν να εξαφανιστούν (Σαρακατσάνικο, Αρβανιτοβλάχικο κλπ).

Αριθμός καθαρόαιμων ζώων

Εκατοντάδες χιλιάδες (εκτίμηση). Ένα ποίμνιο 400 προβάτων εκτρέφεται στον Κτηνοτροφικό Σταθμό του Υπουργείου Γεωργίας, στη Βλάστη Κοζάνης.

Μέγεθος, βάρος

Φυλή μικρόσωμη. Ύψος ακρωμίου: 60-62 cm (προβατίνες). Σωματικό βάρος: 42-45 kg (προβατίνες).

Μορφολογικά χαρ/κά: Μεγάλη ποικιλομορφία.

Παραγωγικά χαρ/κά: Γαλακτοπαραγωγή: 80-100 kg.

Αναπαραγωγικά χαρ/κά

Μέγεθος τοκετοομάδων στη γέννηση: 1,1-1,2 αμνοί.

Σφακίων

Γενικά

Εκτρέφεται στο νοτιοδυτικό τμήμα Κρήτης (νομός Χανίων). Φυλή προσαρμοσμένη σε ορεινές, ημιορεινές περιοχές εκμεταλλευόμενη τη φτωχή φυσική βλάστηση.

Αριθμός καθαρόαιμων ζώων: 60 χιλιάδες.

Μέγεθος, βάρος

Φυλή μικρόσωμη. Ύψος ακρωμίου: 65 cm (κριοί), 58 cm (προβατίνες). Σωματικό βάρος: 61 kg (κριοί), 41 kg (προβατίνες).

Μορφολογικά χαρ/κά

Xρωματισμός τριχώματος λευκός με μαύρους δακτυλίους γύρω από τους οφθαλμούς και μαύρες κηλίδες στα άκρα. Κεφαλή επιμήκης, επιρρίνιο κυρτό. Αυτιά μετρίου μεγέθους, οριζόντια. Kριοί με ισχυρά κέρατα, ελισσόμενα προς τα πλάγια. Προβατίνες ακέρατες. Μήκος ουράς: 21 cm. Πλάτος ουράς: 3 cm. Αναμικτόμαλλο. Κεφαλή, κάτω κοιλιακή χώρα και κάτω άκρα χωρίς εριοκάλυψη.

Αναπαραγωγικά χαρ/κά

Μέγεθος τοκετοομάδων στη γέννηση: 1,4 αμνοί. Εποχή τοκετών: Νοέμβριος-Δεκέμβριος.

Παραγωγικά χαρ/κά

Διάρκεια γαλακτικής περιόδου: 140-150 ημέρες. Γαλακτοπαραγωγή: 130 kg. Σωματικό βάρος αμνών στις 65 ημέρες: 13 kg.

Άρτας

Γενικά

Γνωστή και ως Φριζάρτα ή Φρισλανδόμορφο. Εκτρέφεται στο πεδινό τμήμα του ομώνυμου νομού σε κλίμα υγρό και μη ιδιαίτερα θερμό. Πρόκειται για συνθετικό πληθυσμό ο οποίος προέκυψε από τη διασταύρωση εγχώριων προβάτων με τη φυλή Φρισλανδίας.

Αριθμός καθαρόαιμων ζώων: 30 χιλιάδες.

Μέγεθος, βάρος

Φυλή μεγαλόσωμη. Ύψος ακρωμίου: 80 cm (κριοί), 70 cm (προβατίνες). Σωματικό βάρος: 85 kg (κριοί), 72 kg (προβατίνες).

Μορφολογικά χαρ/κά

Xρωματισμός τριχώματος λευκός. Κεφαλή μεγάλη, κωνοειδής, επιρρίνιο κυρτό. Αυτιά πολύ λεπτά, μετρίου έως μεγάλου μεγέθους, οριζόντιας διεύθυνσης. Άκρα υψηλά, σχετικά χονδρά. Ομοιόμαλλο. Κεφαλή, κάτω τραχηλική χώρα, κάτω κοιλιακή χώρα, άκρα και ουρά χωρίς εριοκάλυψη. Ουρά στρογγυλή, λεπτή. Μήκος ουράς: 20 cm. Πλάτος ουράς: 5 cm.

Αναπαραγωγικά χαρ/κά

Φυλή πρωϊμη. Εποχή τοκετών: Σεπτέμβριος-Οκτώβριος. Μέγεθος τοκετοομάδων: 1,8 αμνοί.

Παραγωγικά χαρ/κά

Διάρκεια γαλακτικής περιόδου: 180-190 ημέρες. Γαλακτοπαραγωγή: 230-250 kg.
http://www.ftiaxno.gr/2010/08/blog-post_30.html Βιβλιογραφία
Ο κύριος όγκος των πληροφοριών αναφορικά με τις κυρίαρχες και τις σπάνιες φυλές προέρχεται από το βιβλίο του καθ. Εμμ. Ρογδάκη
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Αναγνώστες