Δευτέρα 31 Αυγούστου 2015

βιτσι ψηλα στα ρανταρ

 απο φλωρινα φευγοντας προς το βιτσι περνας τα χωρια Σκοπια, Τροπαιουχος.και πας προς δροσοπηγη απο εκει ξεκινα η αναβαση μεσα στις οξιες και φτανεις πανω στην κορυφη Βερνο απο εκει κατηφοριζεις παλι στις οξιες και πας Οξεια Καστορια  πολυ καλη διαδρομη αν και ειχε πινακιδες οτι ο δρομος ειναι αδιαβατος εκτος απο κανα δυο σημεια ειναι πολυ καλος επαρχιακος δρομος με αρκετα μεγαλο βαθμο δυδκολιας γιατι σε μερικες στροφες δεν βλεπεις τιποτα μην τυχον και ερθει κανεις πανω σου





Το ΒέρνοΒίτσι) είναι βουνό που βρίσκεται στα σύνορα των νομών Φλώρινας και Καστοριάς. Το ύψος του είναι 2.128 μέτρα. Στο Βέρνο σημειώθηκαν ορισμένες από τις πιο σφοδρές μάχες κατά τη χρονική περίοδο του Ελληνικού Εμφυλίου 1946-1949. Το βουνό αποτελεί σήμερα έναν από τους βιότοπους της καφέ αρκούδας. Καλύπτεται από πυκνά δάση δρυός και οξιάς σε ενδιάμεσο υψόμετρο ενώ σε μεγαλύτερα υψόμετρα σχηματίζονται αλπικά λιβάδια
Στο Βέρνο λειτουργεί τα τελευταία χρόνια χιονοδρομικό κέντρο, το οποίο απέχει 22 χιλιόμετρα από την πόλη της Καστοριάς

Χιλιομετρικές αποστάσεις με σημείο εκκίνησης τη βάση του κώνου της κορυφής Βιτσίου από όπου διέρχεται και ο οδικός άξονας Καστοριάς- Φλώρινας μέσω Βιτσίου (χλμ 44).
  • Καστοριά (25 χλμ)
  • Φλώρινα (19 χλμ)









 Γενικά κυριαρχούν τα δάση της Οξιάς και στις χαμηλότερες περιοχές του βουνού οι βελανιδιές, οι κοιλάδες, οι φυσικοί λειμώνες (λιβάδια) και οι θάμνοι. Η περιοχή είναι γνωστή για τα ανοιξιάτικα και φθινοπωρινά μανιτάρια και ειδικότερα τον Βωλίτη τον εδώδιμο. Επίσης στην περιοχή φύονται χαμοκέρασα (αγριοφράουλες), σμέουρα,σαλέπι, άγρια βατόμουρα κ.α































Κυριακή 30 Αυγούστου 2015

Έχει πλάκα η ζωή Έχει φαντασία η ζωή, είναι καλύτερη απ’το σινεμά.

ευθείες γραμμές

Διασχίζουμε το χρόνο και το χώρο, διαγράφοντας ευθείες γραμμές, ενδεχομένως κάποιες φορές και τεθλασμένες. Σ’αυτή την πορεία, που είναι μοναδική για τον καθένα, οι ευθείες μας τέμνονται, χωρίζουν, ξαναενώνονται ή δεν, κινούνται παράλληλα, αναλόγως την εποχή, τους ανθρώπους και τη διάθεση της στιγμής.
Μου αρέσει να φαντάζομαι τις ζωές των ανθρώπων σαν ευθείες γραμμές. Με προέλευση και προορισμό. Μου αρέσει να σκέφτομαι τους ανθρώπους με τους οποίους διασταυρώθηκα, κι αν ακόμα κάποια στιγμή χώρισαν οι δρόμοι μας, άσχημα ή καλά, πάντως όχι τυχαία, κάτι μου άφησαν και κάτι τους άφησα. Αντίο ή στο επανιδείν, ό,τι κι αν πεις την ώρα που κάτι τελειώνει, δεν είναι ακριβώς στο χέρι σου ποιο από τα δύο τελικά ισχύει. Και εν πάση περιπτώσει, προτιμώ να κρατώ όσα μου χρειάζονται, να βγάζω συμπεράσματα και να προχωρώ μπροστά.Στη ζωή που μένει να ζήσω. Και να μην κοιτάζω πια πίσω.
Καθένας μας και μια τροχιά και τα σημεία τομής ευτυχείς ή δυστυχείς συγκυρίες. Τα σημεία αποκάλυψης ουσιαστικές, όσο κι αν ενίοτε οδυνηρές στιγμές. Όμως πόσο σπουδαίο και συναρπαστικό να ανακαλύπτεις τις αιτίες, να βρίσκεις απαντήσεις στις ερωτήσεις, να λύνεις τις εξισώσεις των αντιφάσεων σου και να βγαίνει αποτέλεσμα. Όσο κι αν σκας, ιδρώνεις και ταλαιπωρείσαι, μέχρι να φτάσεις σε αυτό, η στιγμή που το αγγίζεις είναι πάντα απολαυστική.
Έχει πλάκα η ζωή. Αυτό που πρίν από Χ χρόνο το θεωρούσες καθοριστικό, απαραίτητο, ζωτικό, Χ χρόνο μετά είναι μια θαμπή ανάμνηση με αξία μόνο διακοσμητική. Κι άλλοτε πάλι βιώνεις καταστάσεις που Χ χρόνο πριν ή και δευτερόλεπτα πριν, δεν φανταζόσουν καν ότι θα υπήρχε η παραμικρή πιθανότητα να συμβούν -σε σένα. Έχει φαντασία η ζωή, είναι καλύτερη απ’το σινεμά.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Αναγνώστες