Αμάρμπεης
Σκεφτήκαμε να χιονοδρομήσουμε στον Αμάρμπεη, ένα βουναλάκι των 1479
μέτρων, που εκτείνεται πάνω στα σύνορα Κοζάνης –Λάρισας (40:02΄ Β,
22:00΄Α), ανατολικά του χωριού Λιβαδερό. Για να ξεμουδιάσουμε από τη
γιορτινή ραστώνη αλλά και να απολαύσουμε το χιονισμένο Όλυμπο και τα
υπόλοιπα βουνά της περιοχής.
Αφήσαμε το αυτοκίνητο κοντά στη νότια έξοδο του Λιβαδερού (1000 μ.
περίπου) και κινήσαμε με θερμοκρασία –11 βαθμούς κατά τις 12 το μεσημέρι
με έναν καθαρό ήλιο από πάνω μας. Κατηφορίσαμε γοργά το παγωμένο χιόνι
που κάλυπτε τα χωράφια και πιάσαμε τα πρώτα υψώματα. Εκεί φορέσαμε
γκραμπόν και αρχίσαμε να ανεβαίνουμε ανάμεσα στα κέδρα και τους δρυς.
Φτάσαμε στο σύρραχο και, αφού σταθήκαμε λίγο ρουφώντας τον κρύο βόρειο
άνεμο κατηφορίσαμε προς το ρέμα που ο στρατιωτικός χάρτης αποκαλεί
«Στενούρα». Εκεί σταθήκαμε, ψιλοφάγαμε και ανοίξαμε συζήτηση για το αν
έπρεπε να συνεχίσουμε. Δύο ήταν οι αποτρεπτικοί λόγοι: πρώτος και κύριος
τα πολλά φρέσκα ίχνη λύκων, που κάθε τόσο συναντούσαμε στην πορεία μας,
επειδή το Λιβαδερό τρέφει πολλά κοπάδια ζώων και το χιόνι είχε ένα
σχεδόν μήνα κάτω, πράγμα που βοηθούσε να σχηματιστούν αγέλες λύκων –και
ήμασταν δύο κι άοπλοι. Δεύτερη αιτία γυρισμού ήταν η ώρα που περνούσε, η
οποία δεν μας επέτρεπε πολυτέλειες βραδιάσματος.
Γυρίσαμε πίσω στο αυτοκίνητο. Βαδίζαμε ήδη 4 ώρες. Αφήσαμε πίσω μας μια
διαδρομή που πρέπει να ξανακάνουμε, ίσως την άνοιξη από τη βόρεια πλευρά
του βουνού, η οποία είναι κατάφυτη από τεράστια δέντρα. Οι Ορειβάτες
Αιανής –Οικολόγοι (ΟΡΑΙΟΙ) πτοούνται αλλά δεν το βάζουν κάτω.
Θανάσης Καλλιανιώτης <ean@aias.gr>
Ιστορικά στοιχεία - Διηγήσεις- Αναφορές - Ήθη και Έθιμα - Ασχολίες κατοίκων - Αξιοθέατα - Λογοτεχνικά κείμενα - Ποιήματα - Φωτογραφίες - Ενδιαφέρουσες ειδήσεις κλπ για την Ακρη και την ευρύτερη περιοχή του Αμαρμπεη και της υπολοιπης Ελλαδας σκεψεις προσωπικες αποψεις ανησυχιες διαλοκατεβασματα
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
λιγο τραβωηγμενο ως κειμενο αλλα καλο
Καλό το κείμενο αλλά για την Άκρη (στην οποία ανήκει το μεγαλύτερο τμήμα του Αμάρμπεη -καθώς και τα μέρη που αναφέρει- κι οι κάτοικοί της αγωνίστηκαν με νύχια και με δόντια να τον σώσουν από την "αξιοποίηση", ) δεν άκουσε τίποτα ο συντάκτης του κειμένου;
Δε σταματάει στο Λιβαδερό (με όλη τη συμπάθεια για το συγκεκριμένο χωριό) ο κόσμος, φίλε!
Έτσι, για να 'μαστε ΟΡΑΙΟΙ!!!
Tι εννοείς πώς εμφανίζονται τα σχόλια, Νίκο;
Πάρε τηλέφωνο να τα πούμε...
Δημοσίευση σχολίου