«Όπου στα 1923, ο επικηρυγμένος Θωμάς Γκαντάρας, ο ληστής, αποφασίζει να φωτογραφηθεί».

Με αφορμή ένα τραγούδι από το δισκο Βραχνός Προφήτης του Θ. Παπακωνσταντίνου, που μιλάει για ένα φωτογράφο και τη φωτογράφιση ενός ληστή, ξεκίνησα μια αναζήτηση, τα αποτελέσματα της οποίας καταγράφω εδώ.
Το τραγούδι, με τίτλο 'Α. Μάνθος' είναι διασκευή του ποιήματος του πρόωρα χαμένου ποιητή και μαθηματικού Χρήστου Μπράβου με τίτλο «Όπου στα 1923, ο επικηρυγμένος Θωμάς Γκαντάρας, ο ληστής, αποφασίζει να φωτογραφηθεί».

Το τραγούδι

Ο φωτογράφος των Τρικάλων
Α. Μάνθος
έπαιρνε νύχτα τα στενά
γυρνώντας σπίτι του.

Τους γάμους θα σκεφτότανε
αλλά και τους θανάτους
που κράτησε παντοτινά
στο ακριβό χαρτί.

Μα πιο πολύ θυμότανε
το βράδυ του Αυγούστου
που πόρτες έκλεισε βαριά
έλυσε τα σκυλιά.

Κλέφτης μην έρθει κι έπεσε
για του δικαίου τον ύπνο.
Κλέφτης μην έρθει κι έπεσε
όπως κάθε φορά.

Μήτε που άκουσε σκυλί,
θυρόφυλλο να τρίζει
κι απ’ το φεγγίτη της σκεπής
τον είδε να γλιστρά.

Από την Άκρη* άγγελος
στα δόντια το μαχαίρι,
άγγελος εξάγγελος
μας ήρθε από μακριά.**

Το ποίημα

O φωτογράφος των Tρικάλων A. Mάνθος
έπαιρνε νύχτα τα στενά για το Bαρούσι.
Tους γάμους θα σκεφτόταν ως το σπίτι του
και τους θανάτους, που εκράτησε για πάντα.

Mα πιό πολύ στο βράδι εγυρνούσε του Aυγούστου
που πόρτες έκλεισε βαριά, έλυσε τα σκυλιά
κλέφτης μην έρθει κι έπεσε
για τον δίκαιο τον ύπνο.

Δεν άκουσε σκυλί, πόρτα να τρίξει·
κι απ’ τον φεγγίτη της σκεπής
τον είδε που γλιστρούσε-
άγγελος με τα δόντια στο μαχαίρι.

* Άκρη Ελασσόνας, τόπος καταγωγής του ληστή Γκαντάρα

** δάνειο από το γνωστό τραγούδι του Διονύση Σαββόπουλου

Τα πρόσωπα, ο Α. Μάνθος, φωτογράφος των Τρικάλων και ο διαβόητος ληστής Γκαντάρας, υπαρκτά. Το περιστατικό πραγματικό. Το έτος; 1923...
[...Τα χρόνια εκείνα που μεσουρανούσε, το φονικό και το φιλότιμο,  η λεβεντιά και η προδοσία, το άγρια έγκλημα και η ακόμα πιό άγρια τιμωρία του, στα βουνά και τους λόγγους της δύστηνης Eλλάδος του μεσοπολέμου...] (Β.Π. Καραγιάννης)
Τότε λοιπόν ο ληστής, σπρωγμένος από ποιος ξέρει ποια ματαιοδοξία γλίστρησε κρυφά στο σπίτι του φωτογράφου, φορτωμένος με τα λάφυρά του και του ζήτησε να τον φωτογραφίσει...
Τη συνέχεια την  ξέρουμε, έγινε ποίημα και τραγούδι.
Ά, και πριν απ' αυτά, φωτογραφία...