ο αγροτικό πρόβλημα έξω από τα δόντια
Image by docman via Flickr
Θέλω
να αναφέρω κάποια στοιχεία του αγροτικού θέματος χωρίς όμως να
παραπέμψω σε έγγραφα, κείμενα, αποφάσεις της ΕΕ κτλ και χωρίς να έχω
θεωρητική γνώση του θέματος. Απλά θα πω εν τάχει και ρεαλιστικά πώς
έχουν τα πράγματα από ό,τι έχω καταλάβει και από ό,τι μου λένε κάποιοι
καλοί φίλοι οι οποίοι είναι σοβαροί αγρότες, αν κάνω λάθος διορθώστε με:
Η Ευρωπαική Ένωση θέλει να μειωθεί ο αγροτικός πληθυσμός στην Ελλάδα γιατί άλλες οικονομικές δραστηριότητες είναι πολύ πιο επικερδής και παραγωγικές. Το 1980 είχαμε πάνω από 30% αγροτικό πληθυσμό, το 1995 περίπου 20% και 1 εκ αγρότες ενώ σήμερα έχουμε πέσει κοντά στο 10,5% και 500,000 αγρότες. Ο στόχος της ΕΕ είναι να πέσει ο αγροτικός μας πληθυσμός κάτω από 5% ενώ ακόμη και τότε θα θεωρεί ότι έχουμε πολλούς αγρότες. Όταν λέμε να πέσει ο αγροτικός πληθυσμός - για να καταλαβαινόμαστε - σημαίνει να φύγουν οι άνθρωποι από τις εστίες τους και να πάνε σε μεγάλα αστικά κέντρα όπου θα εργαστούν ως υπάλληλοι σε επιχειρήσεις ή ως εργατικό κτλ δυναμικό.
Το Ελληνικό κράτος, στα πλαίσια της ΕΕ, δεν μπορεί πλέον ούτε να έχει δασμούς ώστε να κάνει με τεχνητό τρόπο πιο ακριβά τα ξένα προϊόντα, ούτε μπορεί να επιδοτεί τα ελληνικά προϊόντα επιτρέποντας αυτά να είναι πιο φτηνά. Αν οι αγρότες πιέσουν για να πάρουν κάποιες επιχορηγήσεις από το κράτος τότε η ΕΕ έρχεται και μας τιμωρεί ζητώντας να πληρώσουμε πρόστιμα γιατί αυτό θεωρείται κάτι σαν ντάμπινγκ. Συνεπώς στα πλαίσια της ΕΕ το κράτος είναι υποχρεωμένο να απέχει.
Οι επιδοτήσεις που δίνονται σήμερα, ας πούμε χοντρικά ότι δίνονται στα πλαίσια μιας μεταβατικής φάσης μεταξύ της περιόδου προ ΕΕ και της περιόδου μετά το 2013 όταν οι αγρότες θα αφεθούν 100% στο ό,τι κάνουν μόνοι τους στην ελεύθερη αγορά. Και βέβαια τα αγροτικά προϊόντα που παράγονται στις λεγόμενες τρίτες χώρες εκτός ΕΕ είναι πάμφθηνα και έτσι οι αγρότες μας δεν θα έχουν καμία ελπίδα επιβίωσης εκ των πραγμάτων. Όπως λέει ο Ανδρουλάκης είναι δυνατόν να θεωρείται σοσιαλιστικό να βάζουμε δασμούς σε προϊόντα φτωχών αφρικανικών χωρών για να ζήσουν οι δικοί μας αγρότες; Εγώ δεν συμφωνώ με αυτή τη λογική αλλά την αναφέρω για να γίνει κατανοητό το θέμα.
Ίσως επιβιώσουν μόνο κάποιοι που έχουν τεράστιες εκτάσεις με αποτέλεσμα να μπορούν να χρησιμοποιούν μεγάλα και πολλά μηχανήματα που ελαχιστοποιούν τα κόστη εργασίας ή αν επίσης λόγω μεγάλων εκτάσεων μπορούν να προμηθεύονται λιπάσματα και άλλα υλικά πάμφθηνα. Επίσης, ίσως θα μπορέσουν να επιβιώσουν και κάποιοι άλλοι με πρωτοποριακές καλλιέργειες. Φαντάζομαι ότι όποιες εξαιρέσεις υπάρξουν θα επιβιώσουν με πάρα, πάρα πολλή δουλειά, σοβαρότητα, γνώσεις, εμπειρία και λίγα κέρδη. Κάθε περιοχή βέβαια και κάθε προϊόν έχει τις ιδιαιτερότητές του.
Συνεπώς οι αγρότες, για να το πούμε ξερά κοφτά, οδηγούνται σε κυριολεκτικό αφανισμό. Για μένα δεν έχει καμία σημασία να πω αν φταίνε οι αγρότες ή δεν φταίνε, αν πήγαιναν στα κλαρίνα για να φάνε τις επιδοτήσεις ή αν τα έστελναν στο π.χ. ΤΕΙ αγροτικής παραγωγής που σπούδαζε ο γιος τους. Σήμερα όμως, γιατί κάποιος υπεύθυνος πολιτικός δεν βγαίνει στην τηλεόραση ανακοινώνοντας ότι σε 10 χρόνια από σήμερα το 80% των σημερινών αγροτών θα είναι χρεοκοπημένοι, πάμφτωχοι ή υπάλληλοι 3ης κατηγορίες στις γειτονικές πόλεις; Να ξέρει έτσι ο κάθε ένας το τι τον περιμένει. Δεν θα ήταν αυτό το πιο τίμιο;
Αυτό που ξέρω, μέσω αυτών που βλέπω, είναι ότι ο αγροτικός πληθυσμός δεν είναι καθόλου ενημερωμένος για το τι θα γίνει σε πολύ λίγα χρόνια, και μπορεί πολλοί αγρότες να έφαγαν τις επιδοτήσεις σε διπλοκάμπινα Hi-Lux Toyota 3000 κυβικών καθώς και στα κλαρίνα αλλά υπάρχουν και πολλοί άλλοι ευσυνείδητοι και συγκρατημένοι που είναι επίσης στην ίδια μοίρα. Νομίζω κανείς υπεύθυνος πολιτικός δεν βγήκε ποτέ να πει το τι έχει αποφασιστεί από τις Βρυξέλλες. Τολμάει έστω και τώρα κανείς να βγει και να ανακοινώσει την πραγματικότητα;
Σημαντική Σημείωση
Αυτό που μπορεί να προσφέρει ο αγροτικός τομέας στα άτομα που θα ασχοληθούν με αυτόν , είναι η σχετική αυτονομία και αυτάρκεια που μπορεί να τους παρέχει. Κάτι που δεν έχει αξιολογηθεί σωστά από όσους εγκαταλείπουν την ύπαιθρο για να πάνε να γίνουν υπάλληλοι 3ης διαλογής διαμένοντας σε μικρά διαμερίσματα στις πόλεις. Δεν μπορούν όμως τα άτομα που ασχολούνται με την γη να έχουν μεγάλες απαιτήσεις. Η γη μπορεί να θρέψει όταν οι απαιτήσεις είναι μικρές και τα άτομα δεν είναι υπερκαταναλωτικά. Μπορεί κάποιος που έχει σήμερα γη να φτιάξει ένα ενεργειακά αυτόνομο σπίτι, να έχει δική του παραγωγή για να καταναλώνει (συν κότες κτλ αν θέλει) και να πουλάει και κάτι ίσα, ίσα για να μπορεί να αγοράσει κάποια λίγα πράγματα που δεν θα παράγει αυτός με την σκληρή δουλειά του.
Αυτή η τίμια ζωή νομίζω ότι είναι ακόμη εφικτή στην ύπαιθρο. Την θέλει όμως κανείς ή όλοι φαντάζονται ότι μπορούν να δανείζονται άτοκα και να πριμοδοτούνται τσάμπα; Η ενασχόληση με την γεωργία και η ζωή κοντά στην γη είναι εφικτή αλλά απαιτεί άλλη στάση ζωής και πολύ περιορισμένο καταναλωτικό προφίλ. Εγώ προσωπικά, μια τέτοια ζωή θα ήθελα να κάνω και ας σηκωνόμουν κάθε μέρα στις 05.00 το πρωί για να ποτίζω τα ζώα και να σκάβω το χωράφι με τα χέρια μου μέχρι εξαντλήσεως. Θα είχα όμως το προνόμιο της αυτονομίας και της αυτάρκειας. Αν μπορούσα θα συνδεόμουν με την ΔΕΗ μόνο για να της πουλάω ρεύμα.
Η Ευρωπαική Ένωση θέλει να μειωθεί ο αγροτικός πληθυσμός στην Ελλάδα γιατί άλλες οικονομικές δραστηριότητες είναι πολύ πιο επικερδής και παραγωγικές. Το 1980 είχαμε πάνω από 30% αγροτικό πληθυσμό, το 1995 περίπου 20% και 1 εκ αγρότες ενώ σήμερα έχουμε πέσει κοντά στο 10,5% και 500,000 αγρότες. Ο στόχος της ΕΕ είναι να πέσει ο αγροτικός μας πληθυσμός κάτω από 5% ενώ ακόμη και τότε θα θεωρεί ότι έχουμε πολλούς αγρότες. Όταν λέμε να πέσει ο αγροτικός πληθυσμός - για να καταλαβαινόμαστε - σημαίνει να φύγουν οι άνθρωποι από τις εστίες τους και να πάνε σε μεγάλα αστικά κέντρα όπου θα εργαστούν ως υπάλληλοι σε επιχειρήσεις ή ως εργατικό κτλ δυναμικό.
Το Ελληνικό κράτος, στα πλαίσια της ΕΕ, δεν μπορεί πλέον ούτε να έχει δασμούς ώστε να κάνει με τεχνητό τρόπο πιο ακριβά τα ξένα προϊόντα, ούτε μπορεί να επιδοτεί τα ελληνικά προϊόντα επιτρέποντας αυτά να είναι πιο φτηνά. Αν οι αγρότες πιέσουν για να πάρουν κάποιες επιχορηγήσεις από το κράτος τότε η ΕΕ έρχεται και μας τιμωρεί ζητώντας να πληρώσουμε πρόστιμα γιατί αυτό θεωρείται κάτι σαν ντάμπινγκ. Συνεπώς στα πλαίσια της ΕΕ το κράτος είναι υποχρεωμένο να απέχει.
Οι επιδοτήσεις που δίνονται σήμερα, ας πούμε χοντρικά ότι δίνονται στα πλαίσια μιας μεταβατικής φάσης μεταξύ της περιόδου προ ΕΕ και της περιόδου μετά το 2013 όταν οι αγρότες θα αφεθούν 100% στο ό,τι κάνουν μόνοι τους στην ελεύθερη αγορά. Και βέβαια τα αγροτικά προϊόντα που παράγονται στις λεγόμενες τρίτες χώρες εκτός ΕΕ είναι πάμφθηνα και έτσι οι αγρότες μας δεν θα έχουν καμία ελπίδα επιβίωσης εκ των πραγμάτων. Όπως λέει ο Ανδρουλάκης είναι δυνατόν να θεωρείται σοσιαλιστικό να βάζουμε δασμούς σε προϊόντα φτωχών αφρικανικών χωρών για να ζήσουν οι δικοί μας αγρότες; Εγώ δεν συμφωνώ με αυτή τη λογική αλλά την αναφέρω για να γίνει κατανοητό το θέμα.
Ίσως επιβιώσουν μόνο κάποιοι που έχουν τεράστιες εκτάσεις με αποτέλεσμα να μπορούν να χρησιμοποιούν μεγάλα και πολλά μηχανήματα που ελαχιστοποιούν τα κόστη εργασίας ή αν επίσης λόγω μεγάλων εκτάσεων μπορούν να προμηθεύονται λιπάσματα και άλλα υλικά πάμφθηνα. Επίσης, ίσως θα μπορέσουν να επιβιώσουν και κάποιοι άλλοι με πρωτοποριακές καλλιέργειες. Φαντάζομαι ότι όποιες εξαιρέσεις υπάρξουν θα επιβιώσουν με πάρα, πάρα πολλή δουλειά, σοβαρότητα, γνώσεις, εμπειρία και λίγα κέρδη. Κάθε περιοχή βέβαια και κάθε προϊόν έχει τις ιδιαιτερότητές του.
Συνεπώς οι αγρότες, για να το πούμε ξερά κοφτά, οδηγούνται σε κυριολεκτικό αφανισμό. Για μένα δεν έχει καμία σημασία να πω αν φταίνε οι αγρότες ή δεν φταίνε, αν πήγαιναν στα κλαρίνα για να φάνε τις επιδοτήσεις ή αν τα έστελναν στο π.χ. ΤΕΙ αγροτικής παραγωγής που σπούδαζε ο γιος τους. Σήμερα όμως, γιατί κάποιος υπεύθυνος πολιτικός δεν βγαίνει στην τηλεόραση ανακοινώνοντας ότι σε 10 χρόνια από σήμερα το 80% των σημερινών αγροτών θα είναι χρεοκοπημένοι, πάμφτωχοι ή υπάλληλοι 3ης κατηγορίες στις γειτονικές πόλεις; Να ξέρει έτσι ο κάθε ένας το τι τον περιμένει. Δεν θα ήταν αυτό το πιο τίμιο;
Αυτό που ξέρω, μέσω αυτών που βλέπω, είναι ότι ο αγροτικός πληθυσμός δεν είναι καθόλου ενημερωμένος για το τι θα γίνει σε πολύ λίγα χρόνια, και μπορεί πολλοί αγρότες να έφαγαν τις επιδοτήσεις σε διπλοκάμπινα Hi-Lux Toyota 3000 κυβικών καθώς και στα κλαρίνα αλλά υπάρχουν και πολλοί άλλοι ευσυνείδητοι και συγκρατημένοι που είναι επίσης στην ίδια μοίρα. Νομίζω κανείς υπεύθυνος πολιτικός δεν βγήκε ποτέ να πει το τι έχει αποφασιστεί από τις Βρυξέλλες. Τολμάει έστω και τώρα κανείς να βγει και να ανακοινώσει την πραγματικότητα;
Σημαντική Σημείωση
Αυτό που μπορεί να προσφέρει ο αγροτικός τομέας στα άτομα που θα ασχοληθούν με αυτόν , είναι η σχετική αυτονομία και αυτάρκεια που μπορεί να τους παρέχει. Κάτι που δεν έχει αξιολογηθεί σωστά από όσους εγκαταλείπουν την ύπαιθρο για να πάνε να γίνουν υπάλληλοι 3ης διαλογής διαμένοντας σε μικρά διαμερίσματα στις πόλεις. Δεν μπορούν όμως τα άτομα που ασχολούνται με την γη να έχουν μεγάλες απαιτήσεις. Η γη μπορεί να θρέψει όταν οι απαιτήσεις είναι μικρές και τα άτομα δεν είναι υπερκαταναλωτικά. Μπορεί κάποιος που έχει σήμερα γη να φτιάξει ένα ενεργειακά αυτόνομο σπίτι, να έχει δική του παραγωγή για να καταναλώνει (συν κότες κτλ αν θέλει) και να πουλάει και κάτι ίσα, ίσα για να μπορεί να αγοράσει κάποια λίγα πράγματα που δεν θα παράγει αυτός με την σκληρή δουλειά του.
Αυτή η τίμια ζωή νομίζω ότι είναι ακόμη εφικτή στην ύπαιθρο. Την θέλει όμως κανείς ή όλοι φαντάζονται ότι μπορούν να δανείζονται άτοκα και να πριμοδοτούνται τσάμπα; Η ενασχόληση με την γεωργία και η ζωή κοντά στην γη είναι εφικτή αλλά απαιτεί άλλη στάση ζωής και πολύ περιορισμένο καταναλωτικό προφίλ. Εγώ προσωπικά, μια τέτοια ζωή θα ήθελα να κάνω και ας σηκωνόμουν κάθε μέρα στις 05.00 το πρωί για να ποτίζω τα ζώα και να σκάβω το χωράφι με τα χέρια μου μέχρι εξαντλήσεως. Θα είχα όμως το προνόμιο της αυτονομίας και της αυτάρκειας. Αν μπορούσα θα συνδεόμουν με την ΔΕΗ μόνο για να της πουλάω ρεύμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου