Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011

Μήπως είμαι μαλάκας τελικά τόσα χρόνια?

ΤΙ ΜΙΖΕΡΙΑ...

Πολίτες ενοχοποιημενοι και στοχοποιημένοι
Με τις μούρες κατεβασμένες και τις τσέπες άδειες
Ομηροι πολιτικών, όμηροι κομμάτων, όμηροι των ΜΜΕ
Ομηροι των τζογαδόρων.
Πηγαίνουμε κάθε μέρα στην εκκλησία μου λέει η θειά μου, και παρακαλάμε για ένα θαύμα
Θέλει οργάνωση και υπομονή μου λέει ο φίλος ο οργανωμένος και καγκελωμένος πίσω από τα τσιτάτα του
Ευκαιρία για μπίζνες λέει ο μπυροκοιλιάς κουστουμάτος στη δουλειά μου
Δε πα να γαμηθούνε όλοι εγώ πάω να παίξω μια dota λεει ο Γιαννάκης από απέναντι
Οι μπλόγκερς γράφουν, φωνάζουν, τόνοι ηλεκτρονικό μελάνι που στη καλύτερη των περιπτώσεων λέει Γουδί...
Στις πλατείες αμετανόητος και ατρόμητος κυκλοφορεί μόνο ο λουκάνικος
Οι ομάδες αγανακτισμένων φουντώνουν τα like στο φατσοβιβλίο
Οι ομάδες των ανέργων, των άφραγκων, των δυστυχισμένων, των νυν και αεί χωμένων μέσα στα σκατά, οι καταθλλιπτικοί καμπουριασμένοι σαστισμένοι άνθρωποι....
Και να μου το έλεγαν πριν λίγα χρόνια δεν θα το πίστευα
Πόσο χαμηλά έχουμε φτάσει
Και μου ζητάς εμένα φίλε μου να καγκελωθώ σε κάποιο από τα κομματικά στρατόπεδα συγκέντρωσης και να χάσκω μαζί με τους υπόλοιπους περιμένωντας πότε θα σφυρίξει την έναρξη ο αρχηγός, ο βασιλιάς της χαρτούρας. Οι επαναστάτες που  μόλις κλείνουν τα μικρόφωνα τρέχουν να δουν τι θα γίνει με τις δικές τους μετοχές
Βρε δε πανε στο διάολο όλοι.
Ναι έχουμε κλειστεί εδώ μέσα. Στην ηλεκτρονική πραγματικότητα. Γιατί τελικά που να πάμε. Να δώσουμε παρόν στα μαγαζάκια για να δούμε πως μαλλιοτραβιούνται οι κατίνες πάνω από το πτώμα για το ποιος την έχει πιο μεγάλη την επανάσταση?
Αι σιχτήρ
Απαξιώνω τις προσπάθειες? Πως είπες? Λαϊκίζω? Τι? Σκέφτομαι επιπόλαια και λέω μαλακίες?
Είδες κανέναν κομματικό στρατό έξω σήμερα να έχει γεμίσει τις πλατείες και να φωνάζει έστω ένα ΟΧΙ τιμής ένεκεν στην επέτειο που έχουμε αύριο?
Είδες κόσμο, λαό να κατεβαίνει στους δρόμους βλέποντας τη συμφορά που καταφθάνει πάνω από τα κεφάλια του?
Δεν είδες. Ούτε κι εγώ.
Οπότε επανάληψη
Αι σιχτηρ
Να βγω, εγώ κι εσύ και όλοι οι γνωστοί να μας κρεμάσουν κουδούνια τα παιδάκια χαχανίζοντας....

Μήπως τώρα στα γεράματα να τη δω αλλιώς και να κάνω μπίζνες. Μήπως είμαι μαλάκας τελικά τόσα χρόνια?

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Αναγνώστες