Εξημέρωσέ με!

Την ιστορία μας στέλνει το Πράσινο Ανθρωπάκι
«Τότε είναι που παρουσιάστηκε η αλεπού.
«Καλημέρα», είπε η αλεπού.
«Καλημέρα», απάντησε ευγενικά ο μικρός πρίγκιπας, που στράφηκε μα δεν είδε τίποτα. «Εδώ είμαι», είπε η φωνή «κάτω από τη μηλιά…».
«Ποια είσαι;» είπε ο μικρός πρίγκιπας.
«Είσαι πολύ όμορφη…».
«Είμαι μια αλεπού», είπε η αλεπού.
«Έλα να παίξεις μαζί μου», της πρότεινε ο μικρός πρίγκιπας.
«Είμαι τόσο λυπημένος…».
«Δεν μπορώ να παίξω μαζί σου», είπε η αλεπού.
«Δεν είμαι εξημερωμένη».
«Α! συγγνώμη» έκανε ο μικρός πρίγκιπας . Αλλά μετά από σκέψη πρόσθεσε:
«Τι σημαίνει εξημερώνω;»…
«Είναι κάτι πολύ ξεχασμένο», είπε η αλεπού.
«Σημαίνει δημιουργώ δεσμούς».
«Δημιουργώ δεσμούς;» «
Βέβαια» είπε η αλεπού.
«Για μένα ακόμα δεν είσαι παρά ένα αγοράκι εντελώς όμοιο με εκατό χιλιάδες άλλα αγοράκια. Και δεν σ’ έχω ανάγκη. Και δεν μ’ έχεις ανάγκη ούτε κι εσύ. Για σένα, δεν είμαι παρά μια αλεπού όμοια με εκατό χιλιάδες αλεπούδες. Όμως αν μ’ εξημερώσεις θα έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλο. Θα’ σαι για μένα μοναδικός στον κόσμο, θα’ μαι για σένα μοναδική στον κόσμο…».
«Αρχίζω να καταλαβαίνω είπε ο μικρός πρίγκιπας».
Η Αλεπού κοίταξε το Μικρό Πρίγκιπα, για πολύ ώρα.
“Σε παρακαλώ εξημέρωσέ με!” είπε.
“Το θέλω πάρα πολύ” απάντησε ο Μικρός Πρίγκιπας. “Αλλά δεν έχω πολύ χρόνο. Ψάχνω για φίλους και θέλω να γνωρίσω πολλά πράγματα.”
“Γνωρίζουμε μόνο τα πράγματα που εξημερώνουμε”, είπε η Αλεπού. “Οι άνθρωποι δεν έχουν χρόνο να γνωρίσουν το οτιδήποτε. Αγοράζουν τα έτοιμα πράγματα από τα καταστήματα. Αλλά δεν υπάρχει κανένα κατάστημα στο κόσμο από το οποίο να μπορούν να αγοράζουν φίλους και έτσι οι άνθρωποι δεν έχουν πια κανένα φίλο. Εάν θες ένα φίλο, εξημέρωσέ με…”
“Τι πρέπει να κάνω για να σε εξημερώσω;” ρώτησε ο Μικρός Πρίγκιπας.
“Πρέπει να είσαι πολύ υπομονετικός” απάντησε η Αλεπού. “Πρώτα θα καθίσεις στο γρασίδι κάπως μακριά μου, όπως τώρα. Θα σε βλέπω με την άκρη του ματιού μου και δεν θα λες τίποτα. Οι λέξεις είναι αιτία παρεξηγήσεων. Μέρα με τη μέρα θα έρχεσαι πιο κοντά μου…”
Την επόμενη ημέρα ο Μικρός Πρίγκιπας επέστρεψε.
“Θα ήταν καλύτερα να έρχεσαι πάντα την ίδια ώρα” είπε η Αλεπού. “Για παράδειγμα, αν έρχεσαι στις τέσσερις η ώρα το απόγευμα, τότε γύρω στις τρεις η ώρα θα αρχίσω να νιώθω ευτυχισμένη. Όσο περνάει η ώρα θα νιώθω όλο και πιο ευτυχισμένη. Στις τέσσερις η ώρα, θα είμαι ανήσυχη και σχεδόν θα χοροπηδώ από ευτυχία. Θα σου δείχνω πόσο ευτυχισμένη είμαι. Αλλά αν δεν έρχεσαι συγκεκριμένη ώρα, δεν θα ξέρω πότε θα πρέπει να φορέσει η καρδιά μου τα καλά της για να σε υποδεχθεί… Πρέπει να τηρούμε τις ιεροτελεστίες…”
“Τι θα πει ιεροτελεστία;” ρώτησε ο Μικρός Πρίγκιπας.
“Και οι ιεροτελεστίες είναι πράξεις που οι άνθρωποι παραμελούν συχνά” είπε η Αλεπού. “Είναι αυτό που κάνει τη μια ημέρα να διαφέρει από τις άλλες ημέρες, την μια ώρα από τις άλλες ώρες. Για παράδειγμα, οι κυνηγοί έχουν μια ιεροτελεστία. Κάθε Πέμπτη χορεύουν με τα κορίτσια του χωριού. Έτσι η Πέμπτη είναι μια θαυμάσια ημέρα για μένα! Μπορώ να κάνω ένα περίπατο στους αμπελώνες. Αλλά αν οι κυνηγοί χόρευαν οποτεδήποτε, κάθε ημέρα θα ήταν όπως κάθε άλλη ημέρα, και δεν θα μπορούσα ποτέ να έχω καθόλου διακοπές.”
Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ