Ο Μεγάλος Λεμπόφσκι (1998) των Ήθαν & Τζόελ Κοέν,η απόλυτη κάλτ ταινία

http://aleksandrosdelarge.blogspot.com

πρότυπο προκομμένου ανθρώπου. μη δείτε την ταινία με την
κοπέλα σας

Τα'χα κάποτε με μια νεαράν κι εγώ, που έπαιρνε νοίκια από τρία (3) διαμερίσματα και είχε και κάτι οικοπεδάκια στη Θέρμη. Που οι μικροαστικές φρούδες πασοκικές της ελπίδες, είμαι σίγουρος, θα την έπειθαν ότι κάποτε θα πάρουν αξία και θα βγάλει λεφτά με τα τσουβάλια.
Η αποφράς εκείνη μέρα που η σχέση μας πήρε την κάτω βόλτα (κι έτσι εχάσαμε την προίκα αλλά μας εκέρδισε το κίνημα, τρομάρα μας) ήταν όταν καθίσαμε ομού να ιδούμεν μιαν ταινίαν όπως κάμνουν όλα τα νεανικά ζευγάρια είς τον κολοφώνα του έρωτός τους.

Η ταινία αυτή ήτο η απόλυτη κάλτ ταινία Ο Μεγάλος Λεμπόφσκι (1998) των Ήθαν & Τζόελ Κοέν, μην λέμε άλλα στοιχεία, τα ξέρετε. Μια απ' τις πιο λατρεμένες ταινίες της γενιάς μου, έμελλε να με χωρίσει eventually απ' την πόντια με τα οικόπεδα στη Θέρμη και ταυτόχρονα να με σπρώξει στα τρίσβαθα της ταξικής πάλης. Εδώ η ιμπεριαλιστική προπαγάνδα έριξε γεμάτα κι έπιασε άδεια. Η (πρώην) κοπέλα μου τη μίσησε την ταινία, εγώ πάλι δεν χόρταινα να τη βλέπω ξανά και ξανά, το ένα έφερε το άλλο, και να' μαι τώρα εδώ να σας το διηγούμαι.

κάτι μεταξύ σφυροδρέπανου και
γραναζιού. Η σύγχιση είναι εμφανής

Ο Λεμπόφσκι, ο “μάγκας” (the dude) όπως ήταν το καθιερωμένο όνομά του, είναι η απόλυτη ενσάρκωση της παταγώδους αποτυχίας του ταξικού εργατικού κινήματος, το απόλυτο ναυάγιο της επαναστατικής πάλης μέσα στα σπλάχνα του πιο kτηνώδους καπιταλισμού, η πιο τελειωμένη κατάντια των αξιοθρήνητων υπολειμμάτων του κάποτε υπαρκτού κομμουνιστικού κινήματος των ΗΠΑ, όπως εσχάτως θεωρητικοποιήθηκε σε ένα απύθμενης οπορτουνιστικής γελοιότητας μανιφέστο του Sam Webb, national chair όπως τον λένε, πανεθνικού καρεκλάκια σε ακριβή μετάφραση προέδρου του θλιβερού Κομμουνιστικού Κόμματος των ΗΠΑ. Το κείμενο αυτό περίλαβε με επαναστατική εγρήγορση ο ριζομπρέηκερ και το ξέχεσε πατόκορφα

Ναι, υπάρχει και ΚΚ ΗΠΑ, και μάλιστα κάποτε ήταν βαρβάτο και επιστρατεύσαν τη μισή CIA για να το εξαρθρώσουν. Ε, και τα κατάφεραν με αποτέλεσμα να έχει καταντήσει ένα μουχαμπέτ-τεκέ (λέσχη συζητήσεων, φίλων και συζύγων αυτών), που αριθμεί ολάκερη αμερική 1500 μέλη, και τους έχουν πάρει στο ψιλό όλοι εκεί. Θα μου πεις, συνεπείς, καλούς, μορφωμένους κομμουνιστές δεν έχει; πώς δεν έχει! κι έχουν ρίξει τέτοιο κράξιμο στο κόμμα τους, που προηγούμενο δεν έχει.

τα ρεμάλια του μπόουλινγκ. πιθανός πυρήνας του ΚΚ ΗΠΑ;
δεν νομίζω...

Καλά κι ο Μάγκας τι σχέση έχει θα μου πεις; Ο Μάγκας είναι κρυφοκομμουνιστής. Η ζωή του και η “καριέρα” του , που έχει φρενάρει τελευταία κατα δήλωσιν του ιδίου, έχει λίγο πολύ την ίδια κατάντια με το παραμάγαζο του ΚΚΗΠΑ. Σε κάποια χαρακτηριστική του επιπέδου και του βάθους της παρέας, συζήτηση, ο Μάγκας επιχειρεί να πει ένα τσιτάτο του Λένιν: “Κι όπως λέει ο Λένιν... ψάξε γι' αυτόν που ωφελείται και... και... εεεεε”... δεν θυμάται τι είπε ο Λένιν! Αυτό θα πει να αναπτύσσεις δημιουργικά την κοσμοθεωρία.

Με αφελέστατη μυθομανία υπό επήρρεια χασισίου, προσπαθώντας να εντυπωσιάσει την φεμινίστρια Μώντ, υποστηρίζει ότι ήταν ο συντάκτης της Διακήρυξης του Πορτ Χιούρον  αλλά της ορίτζιναλ, όχι αυτηνής που βγάλανε στα μέσα, της ξεπουλημένης να πούμε. Τους εφτά του Σικάγο τους ξέρατε; Ε, ο Μάγκας ήταν. Δηλαδή αυτός κι άλλοι έξι. Όπερ συμπεραίνουμε ότι ήτο οπαδός του Τόμας Χέιντεν που ήτουνα και στα δυο. Στο κολέγιο, όταν δεν έπινε χασίσι, έκαμνε κατάληψη στα γραφεία της διοίκησης κλπ. Μετά λέει, ασχολήθηκε με τη μουσική. Συμμετείχε στην περιοδεία speed of sound των Metallica, κι όσο κι αν ψάξετε ανάθεμά με αν βρείτε τέτοια περιοδεία. Δεν πειράζει όμως μια και τα παιδιά δεν ήταν παρά ένα τσούρμο μαλάκες.
Δεν δούλεψε καμμιά φορά στη ζωή του, πίνει αποκλειστικά white russian κοκτέιλ... Σας θυμίζει κάτι αυτή η περιγραφή; Αναμφισβήτα. Αν ο μάγκας ζούσε στη χώρα μας, θα ήταν καριερίστας πρώτης. Στην αμερική, στο άντρο του Κρατικομονοπωλιακού Καπιταλισμού χαραμίζεται. Ο Μάγκας, αφού θα έκανε μια σύντομη πορεία απ' την ΚΝΕ (απ' την οποία απ' ό,τι φαίνεται όλοι περάσαν εκτός από μένα!) στη συνέχεια, αν δεν ανήρχετο εις την κομματικήν ηγεσίαν θα πήγαινε κατευθείαν στο ΠΑΣΟΚ όπου και θα πρόκοβε σαν άνθρωπος, ένας τμηματάρχης, κλητήρας, κάτι. Οι συνήθειές του δεν θα άλλαζαν και πολύ, πάλι εξπέρ στο μπόουλινγκ θα γινόταν. Και παρακαλώ να μην εκληφθεί ως κατηγόρια δια την συμπαθήν τάξιν των δημοσίων υπαλλήλων. Μακάρι να παίρναμε όσα έπαιρναν κι αυτοί κάποτες, τώρα τους ρίξαν κι αυτούς στα τάρταρα μαζί με μας της γης τους κολασμένους. Οι μικροαστοί γονείς μας θέλαν να μας βάλουν κι εμάς στο δημόσιο, να μην πεινάσουμε, να μη δυσκολευτούμε. Τα μικροαστικά τους όνειρα δεν ευοδώθηκαν, όπως και της συντριπτικής πλειοψηφίας της γενιάς του 50, της γενιάς του 60, του 70 και του 80, του 90, άντε και κάνα δυο χρόνια απ' τη νέα χιλιετηρίδα. 40 χρόνια φουρνάρηδες της μικροαστικής γης της επαγγελίας για μια “θεσούλα”, ιδίως τη μεταπολίτευση και το 80-90. Γι αυτό έβριζε ο κόσμος τους τεμπέληδες δημοσιοϋπάλληλους, από ζήλια γιατί όλοι κατα βάθος θέλαν να μπουν και δεν μπήκαν. Πίστεψαν όλοι ότι ήρθε ο σοσιαλισμός και κοινωνικοποιήθηκαν τα πάντα. Όλοι δημόσιοι υπάλληλοι. Ουαί κι αλίμονο όμως, πάλι καπιταλισμό είχαμε και να σου ρχεται τώρα ο Πάγκαλος, ο οχτακόσα κιλά αηδία να σου λέει μαζί τα φάγαμε. Παρακάτω.

Ο Μάγκας έχει μείνει στην εποχή που η απελπισία και έλλειψη προοπτικής μετατρέπεται σε βαρεμάρα και καιροσκοπισμό της καθημερινότητας. Η εύκολη μπάζα πάντα ήταν θέλγητρο γι' αυτούς που μονίμως ψωλοβροντάν (μια υπέροχη, κτηνώδης και μοναδική στην ωμή χυδαιότητά της λέξη). Ο Μάγκας είναι τόσο τζερεμές που δεν μπορεί να κάνει ούτε και την πιο απλή δουλειά, την αποτυχία της οποίας δικαιολογεί με ακατάσχετη μπουρδολογία.

Η έκβαση της ταινίας δεν έχει και πολύ σημασία. Αυτό που πρέπει να κρατήσετε είναι ότι όλοι μας, όσοι τουλάχιστον είμεθα του λαού παιδιά με εξακόσα ευρώ και μπλογκ, ταυτιστήκαμε τότενες με τον Μάγκα καθώς η τέχνη εδώ του σκηνοθέτου και σεναριογράφου (αδερφοί Κοέν) συμπύκνωσε σε έναν άνθρωπο τις επιπτώσεις της παρηκμασμένης καπιταλιστικής κοινωνίας προς το άτομο και τον μετέτρεψε σε μισολούμπεν, πώς λέμε πισοπρολετάριος. Δεν απέχει και πολύς κόσμος απ' αυτήν την κατάσταση, εμείς όμως που κάπως ήμασταν ψυλλιασμένοι απ' τα μικράτα μας, πιάσαμε “πάτο” ταυτιζόμενοι κατα φαντασίαν με τον πρωταγωνιστή. Μετά από τις στάχτες μας αναγεννηθήκαμαν και προς τη δόξα τραβάμε, όχι την προσωπική μας, αλλά του συναφιού μας. Κακώς με απαράτησε το λοιπόν η πόντια (είχε κι εκείνα τα οικόπεδα γαμώτο, όχι τίποτ' άλλο γιατί δεν διέβλεπε το μακροχρόνιο ιδεολογικοπολιτικό όφελος της ταινίας. Αλλά και να το' βλεπε θα μου πεις, σιγά μη σ' έπαιρνε πάλι.

Ο  πατέρας μου έλεγε πιο μεγάλη κατάρα είναι να είσαι πούστης, άσκημος κι άφραγκος. Αντί του πρώτου μας εκέρδισεν ο κομμουνισμός, η νιότη του κόσμου κι αν κρίνω από την επιτυχή καρριέρα πολλών θιασωτών της σεξουαλικής αυτής τάσεως. μια χαρά τα πήγαν ορισμένοι, άσε δε που είναι εκατό φορές πιο έξυπνοι και ικανότατοι ψυχολόγοι των ανθρώπων, εν αντιθέσει με πολλούς από μας που είναι εντελώς αποτυχημένοι ψυχολόγοι, σαν το Μάγκα ένα πράμα. Και δεν υποβιβάζω τον κομμουνισμόν αντικαθιστώντας τον με την ομοφυλοφιλίαν. Άλλωστε αι δύο αυτές καταστάσεις έχουν κάτι κοινό: οι γκέι και οι κομμουνιστές αναγνωρίζονται αμέσως μεταξύ αγνώστων. Για το δεύτερο, όταν ήμανε μικρό παιδάκι ήμανε όμορφο, τώρα που μεγάλωσα ασκήμυνα. Ε, και για το τρίτο, τέτοιες μέρες που ζούμε, δεν υπάρχει περίπτωση, θα βάζουμε το χέρι στο πανταλόνι και θα πιάνουμε το παπούτσι. Κομμουνιστής, άσκημος κι άφραγκος. Και ούτε στιγμή μη νομίσετε ότι κλαίω και οδύρομαι για τη ζωή μου. Μ' αρέσει να κοροϊδεύω το παρελθόν μου που δεν πρόκειται να ξαναγυρίσει πίσω. Λέω πέντε πράγματα εδώ κι εκεί, μέσα από το μπλόγκ αλλά κι απ' έξω, κι αν κανένας καταλάβει τίποτις και τσιμπίσει και προβληματιστεί θα λέω, κάτι έκανα. Μη το βάζετε λοιπόν κάτου κι εσείς. Ψήστε τον κόσμο, μιλήστε του. Ζωστείτε τα ιδεολογικοπολιτικά τσαπράζια σας και τα τουζλούκια σας και πείστε τον κόσμο ως σύγχρονοι αγκιτπρόπ να κάμει το ίδιο. Κι άμα δεν το κάνουν χίλιοι, από δω παν κι άλλοι, θα το κάνουν πέντε, ο καλός επαναστάτης όλα τα υπομένει, ακόμα και την απραξία των υπολοίπων. The dude abides!