Οι ζάμπλουτοι και πανίσχυροι αυτού του κόσμου, γίναν ζάμπλουτοι και πανίσχυροι επειδή ξέραν κάτι που δεν ξέραμε σεις κι εγώ οι πληβείοι που ψωμολυσσάμε.

http://aleksandrosdelarge.blogspot.com                                       Στα εγγλέζικα η κατάθλιψη είναι depression. Από κατάθλιψη, λέει μια πρόσφατη έρευνα, πάσχουν περίπου 154 εκατομμύρια άνθρωποι σ' όλο τον κόσμο, κυρίως στις αναπτυγμένες χώρες. Δια της λογικής σκέψεως κάποιος θα αντέτεινε ότι όλος ο υπόλοιπος κόσμος είναι ευτυχισμένος. Αν ο πληθυσμός της γης είναι 6 δις τότε συνάγεται ότι μόλις το 2,6% του παγκόσμιου πληθυσμού δυστυχεί εκ καταθλίψεως. Τέτοιο λογικό σχήμα μοιάζει με τον αριστοτελικό συλλογισμό, ο αστυνομικός είναι όργανο, το μπουζούκι είναι όργανο άρα ο αστυνομικός είναι μπουζούκι.

Φτώχεια καταραμένη

Η μεγάλη κρίση του 29-31 στα εγγλέζικα είναι γνωστή με τον όρο the great depression, η μεγάλη κατάθλιψη. Ανεργία, φτώχεια, να μην έχεις να φας, να μην έχεις που να μείνεις, αυτά τραβούσαν τότε στην Αμερική, απελπισία σκέτη. Η φτώχεια λοιπόν δεν φέρνει μόνο γκρίνια που λέμε στα καθ' ημάς, αλλά και κατάθλιψη. Η κρίση που ζούμε τώρα, η καπιταλιστικιά μη ξεχνιόμαστε, προκαλεί ψυχικές ασθένειες και χαράς ευαγγέλια εις την συμπαθή τάξη των ψυχιάτρων που κάνουν χρυσές δουλειές.

Η μπουρζουαζία, εκτός από κρυφή γοητεία έχει και κρυφές χάρες. Οι πλουτοκράτες -αυτή η παραδοσιακή ξύλινη λεξούλα που εφηύραν και χρησιμοποιούν κατ'αποκλειστικότητα οι κομμουνισταί, τώρα τελευταία κι ο Μάικ Μουρ την ανακάλυψε στα κιτάπια της citigroup, οι πλουτοκράτες το λοιπόν έχουνε πολύ μυαλό. Και πολλοί από δαύτους ξέρουν πιο καλά τον μαρξισμό κι από πολλούς μαρξιστές. Δηλαδή τσιτάτα μπορεί να μην ξέρουν, τι λέει στο τάδε βιβλίο, την τάδε σελίδα, το τάδε κεφάλαιο, την τάδε υποσημείωση, το νόημα, το pattern το έχουν πιάσει. Για πολλούς μαρξιστές ισχύει το αντίθετο: από τσιτάτα πλέντυ, από ουσία μηδέν.

Η σχέση βάσης-εποικοδομήματος, η αλληλεπίδρασή τους στην κεφαλαιοκρατία επιβεβαιώνεται καθημερινά, και το διεθνές κεφάλαιο, γνωρίζοντας το αναπόφευκτο της κρίσης, λαμβάνει τα κατάλληλα εκείνα μέτρα για να χειραγωγήσει στο μέγιστο βαθμό τους δυνάμει νεκροθάφτες του, την εργατική τάξη και σια. Χρησιμοποιεί όλα τα διαθέσιμα μέσα, για να αναπαράγει την ιδεολογία της, αλλά κυρίως τις αξίες της, να τις εμφυσήσει είς τα πλήθη, να βάλει το σπόρο της αυταπάτης και να διαιωνίσει και να μακροημερεύσει το ευλογημένο κοινωνικοπολιτικό σύστημα του καπιταλισμού, εις τους αιώνας των αιώνων αμήν. Πρόσχωμεν.

Η καραμέλα μου η σοσιαλίστρια. Για να πουλήσεις
μέχρι κομμουνιστής γίνεσαι.

Η προπαγάνδα είναι τέχνη, υψηλή μάλιστα. Κι όσο δυσκολεύουν τα πράγματα για το κεφάλαιο, τόσο περισσότερο τελειοποιεί αυτή την τέχνη, τόσο περισσότερο μασκαρεύει την κυρίαρχη ιδεολογία πίσω από χίλιες δυο φορεσιές. Δεν δίνει πολύ βάση σε φιλοσοφίες και κοσμοθεωρίες και όρους δύσκολους και περίεργους. Η αστική ιδεολογία έχει εκμοντερνιστεί, είναι ευλύγιστη σαν τον Τιραμόλα, κορίτσι λάστιχο σαν τη Νάντια Κομανέτσι. Δεν έχει κολλήματα, μέχρι και σφυροδρέπανο μπορεί να βάλει για στολίδι, αχ πόσο σ' αγαπάω, Χου Ζιντάο, Χου Ζιντάο-ο-ο.

Πέρα από το αστικό πολιτικό γίγνεσθαι, οι κυρίαρχες αξίες περνάνε στα κουφά, όχι επειδή είναι κυρίαρχες απλά, αλλά επειδή η καλλιτέχνες της προπαγάνδας διέπονται από εμπνεύσεις υψηλής τέχνης που δεν προσκρούουν στο τείχος της λογικής, κάνουν ριφιφί κατευθείαν στο υποσυνείδητο που δεν το ελέγχεις, σε ελέγχει. Εκεί κρύβονται ανείπωτα μυστικά.

The secret, το μυστικό. Οι ζάμπλουτοι και πανίσχυροι αυτού του κόσμου, γίναν ζάμπλουτοι και πανίσχυροι επειδή ξέραν κάτι που δεν ξέραμε σεις κι εγώ οι πληβείοι που ψωμολυσσάμε.