http://vasiliskos2.blogspot.com/ ΠΙΣΤΕΥΕ ΚΑΙ ΜΗ, ΕΛΕΥΘΕΡΑ.
Πολλές φορές με
ρωτούν, μα γιατί δεν δηλώνεις πιστoς η άθεος Τι σημαίνει τελικά εκείνο το
ενδιάμεσο στάδιο του ίσως να είναι έτσι ή αλλιώς. Υποδεικνύει δειλία
μια τέτοια στάση? Μήπως πονηρια (κάτσε να μην αποφασίσω ξεκάθαρα για να
έχω μια καβάτζα μήπως και...)
Η απάντησή μου είναι πολύ απλή και ο καθένας μπορεί να την ερμηνεύσει όπως θέλει.
Αν κάποιος πιστέψει σε λάθος θεούς στο τέλος μπορεί να καταλήξει να πιστεύει πως θεοί δεν υπάρχουν. Εγώ δεν πίστεψα ποτέ σε λάθος θεούς και δεν νοιώθω την ανάγκη να πείσω κανέναν για οτιδήποτε πιστεύω.
Η μόνη υποχρέωση που νοιώθω απέναντι στους άλλους είναι όταν βλεπω πως γίνονται θύματα, έρμαια κακοπιστων, ραδιούργων και στυγνών εκμεταλλευτών να τους ξεσκεπάζω. Γιατί πιστεύω πως μια ανθρωπότητα προσκολλημένη σε παραμύθια θα συνεχίσει να παραδίνεται στο σκοταδισμό και την εκμετάλλευση. Η μεγαλύτερη επιδίωξη των ραδιούργων είναι να χτυπήσουν σε δυο μέτωπα. Πάντα αυτό έκαναν. Πίστη χωρίς λογική για να τσακίσουν τις μάζες , και λογική χωρίς πίστη για να τσακίσουν τις "επικίνδυνες" αναζητήσεις. Δυό στρατόπεδα φανατικά, πεισμένα για την αλήθεια το καθένα και οι ενδιάμεσοι να μοιάζουν ανούσιοι.
Πίστη χωρίς έρευνα καταντάει παράνοια, και έρευνα χωρίς πιστη είναι κούφια.
Ζούμε σε μια εποχή που τα πάντα καταρρέουν. Οι μηχανισμοί που συντηρούν το σκοταδισμό κάνουν απεγνωσμένες προσπάθειες να σώσουν ότι δεν σώζεται πια. Εχει αρχίσει μια αντίστροφη μέτρηση με τέλος που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει. Σ΄αυτό το απρόβλεπτο χρειάζονται πνεύματα ευέλικτα, εμπνευσμένα, με μεγάλες γνώσεις αλλά και γεννήτορες νέων ιδεών, ικανά να συνδέσουν το παζλ της ανθρώπινης ιστορίας.
Σ' αυτή την εποχή του χαμού λοιπόν, είναι λίγο αφελές να έχει κάποιος μεγάλες βεβαιότητες για τις γνώσεις του και τα πιστεύω του. Είναι τουλάχιστον παιδαριώδες να πει κάποιος πως όλα τα γνωρίζει.Και όχι μονο παιδαριώδες, αν έχει και οποιαδήποτε βαρύτητα ο λόγος του λόγω θέσης, εξουσίας, ή μόρφωσης γίνεται και επικίνδυνος.
Η δική μου πίστη είναι μια. Πως γνωρίζω ελάχιστα και θα ήθελα να μάθω κι άλλα πολλά. Ο αγώνας μου με τους συνανθώπους μου που υποφέρουν θα ήθελα να είναι κοινός γιατί υπάρχουν κοινά πράγματα που πρέπει να πολεμήσουμε για να μπει φως στις ζωές μας.
Ο εσωτερικός μου αγώνας και η αναζήτησή μου είναι ένας δρόμος μοναχικός και ο μόνος που θα μου υποδείξει που να βαδισω θα είναι η ίδια η ψυχή μου. Δεν μπορώ να καταλάβω πως μπορούν να υπάρχουν άνθρωποι που νοιώθουν τόσο σίγουροι για τις γνώσεις τους και τα πιστεύω τους.
Πρέπει να έχεις περίσσια ματαιοδοξία για να θεωρείς τον εαυτό σου πάνσοφο. Πάνσοφη είναι η φύση. Με όλα τα γνωστά και τα άγνωστα που ο μικρός άνθρωπος προσπαθεί να κατακτήσει.
Τα υπόλοιπα είναι ζήτημα ελευθερίας. Και σεβασμού των συνανθρώπων και του άπειρου κόσμου που μας φιλοξενεί.
Γιατί λοιπόν δεν μου επιτρέπω να ενταχθώ σε κάποιο στρατόπεδο? Γιατί δεν αισθάνομαι πολύ βολικά στα στρατόπεδα. Απλό.
ΥΣ. Οταν από κάποιον ακούω τη φράση "τα πράγματα είναι ακριβώς όπως τα λέω και τα υπόλοιπα είναι ανοησίες" εύχομαι πάντα να μην βρεθεί να κρατάει στα χέρια του εξουσία γιατί ανθρώπινο αίμα θα μυρίσει.
Η απάντησή μου είναι πολύ απλή και ο καθένας μπορεί να την ερμηνεύσει όπως θέλει.
Αν κάποιος πιστέψει σε λάθος θεούς στο τέλος μπορεί να καταλήξει να πιστεύει πως θεοί δεν υπάρχουν. Εγώ δεν πίστεψα ποτέ σε λάθος θεούς και δεν νοιώθω την ανάγκη να πείσω κανέναν για οτιδήποτε πιστεύω.
Η μόνη υποχρέωση που νοιώθω απέναντι στους άλλους είναι όταν βλεπω πως γίνονται θύματα, έρμαια κακοπιστων, ραδιούργων και στυγνών εκμεταλλευτών να τους ξεσκεπάζω. Γιατί πιστεύω πως μια ανθρωπότητα προσκολλημένη σε παραμύθια θα συνεχίσει να παραδίνεται στο σκοταδισμό και την εκμετάλλευση. Η μεγαλύτερη επιδίωξη των ραδιούργων είναι να χτυπήσουν σε δυο μέτωπα. Πάντα αυτό έκαναν. Πίστη χωρίς λογική για να τσακίσουν τις μάζες , και λογική χωρίς πίστη για να τσακίσουν τις "επικίνδυνες" αναζητήσεις. Δυό στρατόπεδα φανατικά, πεισμένα για την αλήθεια το καθένα και οι ενδιάμεσοι να μοιάζουν ανούσιοι.
Πίστη χωρίς έρευνα καταντάει παράνοια, και έρευνα χωρίς πιστη είναι κούφια.
Ζούμε σε μια εποχή που τα πάντα καταρρέουν. Οι μηχανισμοί που συντηρούν το σκοταδισμό κάνουν απεγνωσμένες προσπάθειες να σώσουν ότι δεν σώζεται πια. Εχει αρχίσει μια αντίστροφη μέτρηση με τέλος που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει. Σ΄αυτό το απρόβλεπτο χρειάζονται πνεύματα ευέλικτα, εμπνευσμένα, με μεγάλες γνώσεις αλλά και γεννήτορες νέων ιδεών, ικανά να συνδέσουν το παζλ της ανθρώπινης ιστορίας.
Σ' αυτή την εποχή του χαμού λοιπόν, είναι λίγο αφελές να έχει κάποιος μεγάλες βεβαιότητες για τις γνώσεις του και τα πιστεύω του. Είναι τουλάχιστον παιδαριώδες να πει κάποιος πως όλα τα γνωρίζει.Και όχι μονο παιδαριώδες, αν έχει και οποιαδήποτε βαρύτητα ο λόγος του λόγω θέσης, εξουσίας, ή μόρφωσης γίνεται και επικίνδυνος.
Η δική μου πίστη είναι μια. Πως γνωρίζω ελάχιστα και θα ήθελα να μάθω κι άλλα πολλά. Ο αγώνας μου με τους συνανθώπους μου που υποφέρουν θα ήθελα να είναι κοινός γιατί υπάρχουν κοινά πράγματα που πρέπει να πολεμήσουμε για να μπει φως στις ζωές μας.
Ο εσωτερικός μου αγώνας και η αναζήτησή μου είναι ένας δρόμος μοναχικός και ο μόνος που θα μου υποδείξει που να βαδισω θα είναι η ίδια η ψυχή μου. Δεν μπορώ να καταλάβω πως μπορούν να υπάρχουν άνθρωποι που νοιώθουν τόσο σίγουροι για τις γνώσεις τους και τα πιστεύω τους.
Πρέπει να έχεις περίσσια ματαιοδοξία για να θεωρείς τον εαυτό σου πάνσοφο. Πάνσοφη είναι η φύση. Με όλα τα γνωστά και τα άγνωστα που ο μικρός άνθρωπος προσπαθεί να κατακτήσει.
Τα υπόλοιπα είναι ζήτημα ελευθερίας. Και σεβασμού των συνανθρώπων και του άπειρου κόσμου που μας φιλοξενεί.
Γιατί λοιπόν δεν μου επιτρέπω να ενταχθώ σε κάποιο στρατόπεδο? Γιατί δεν αισθάνομαι πολύ βολικά στα στρατόπεδα. Απλό.
ΥΣ. Οταν από κάποιον ακούω τη φράση "τα πράγματα είναι ακριβώς όπως τα λέω και τα υπόλοιπα είναι ανοησίες" εύχομαι πάντα να μην βρεθεί να κρατάει στα χέρια του εξουσία γιατί ανθρώπινο αίμα θα μυρίσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου