«αδελφέ μου τους γαμήσαμε»!!

http://vasiliskos2.blogspot.com

Σαν να ήταν χτες θυμάμαι εκείνη τη νύχτα του Οκτώβρη του 1981 που το ΠΑΣΟΚ κέρδισε τις εκλογές. Θυμάμαι ένα γείτονα που είχε αγκαλιάσει ένα φίλο του και φώναζε χορεύοντας, «αδελφέ μου τους γαμήσαμε»!!

Πέρασαν τόσα χρόνια ,και τώρα,  στη χώρα του μνημονίου, των σκανδάλων, των κυβερνήσεων που πέρασαν από τότε εκλεγμένες από τα κοπάδια που έπεφταν σε ιερή έκσταση το βράδυ κάθε εκλογής περιμένοντας αν την επόμενη μέρα θα έχουμε πράσινους ή μπλε κόκκους στο πλυντήριο της εξουσίας, σκέφτομαι συχνά εκείνη τη φράση κι αναρωτιέμαι.

Ποιους τελικά γαμήσανε?

Σίγουρα τα μυαλά μας. Μόλις τώρα ένα μέρος του πληθυσμού αρχίζει να ανακαλύπτει πως η πολιτική δεν είναι ποδόσφαιρο. Μόλις τώρα ένα μέρος του πληθυσμού αρχίζει να συνειδητοποιεί πως δεν υπάρχουν πια εισιτήρια διαρκείας για το ματς. Πως το παιχνίδι είναι πουλημένο. Και πως οι πρόεδροι που τόσο καιρό τους μάζευαν στις κερκίδες να κάνουν σαματά , τώρα τους αποκαλούν απλά κοπρίτες. Κι αν χρειαστεί θα τους πετάξουν κι έξω από το γήπεδο.

Σίγουρα το κράτος. Κατάντησε ένα κράτος τέρας που αχόρταγο πλέον τρώει ακόμα και τα χαϊδεμένα του παιδιά. Δεν ξέρω αν υπάρχει άλλο παράδειγμα στη δύση όπου το κομματικό ρουσφετολογικό κράτος έχει αποκτήσει τέτοια ικανότητα να τρώει τα σωθικά του συνέχεια, αχόρταγα μέχρι να μην μείνει τίποτα όρθιο. Θα μπορούσαμε άνετα να είμαστε το ανάλογο παράδειγμα για το δυτικό κόσμο, του σοβιετικού μοντέλου που κατόρθωσε να κάνει θρύψαλα μια τεράστια δύναμη. Φαντάσου εμείς σε τι χάλι έχουμε φτάσει. (Μπορεί και το πείραμα του Μεγάλου Αδελφού να λειτουργεί τόσο εύκολα στην Ελλάδα ακριβώς γιατί χρόνια τώρα έχουμε εντρυφήσει στο ρόλο κράτος-τέρας).

Σίγουρα γάμησαν και την αριστερά αφού από τις ένδοξες ανδρεικές εποχές προσπαθεί να πολεμήσει το σύνδρομο του μη δεξιού έλληνα,  «Ανδρέας – ζιβάγκο – πύρινοι λόγοι», με τα μεγάφωνα να βαράνε τα συνθήματα και τα τραγούδια της διαλαλώντας πως τώρα ο αγώνας δικαιώνεται (ενώ εκείνη πάλευε ακόμα για την μη αναμόχλευση των παθών...) Όσο για το φαινόμενο  πασόκος έλληνας , αυτός ο έρημος έφτασε στο σημείο να πιστεύει στ΄αλήθεια μέσα του πως ψηφίζοντας π.χ. Σημίτη ήταν σοσιαλιστής!!!!

Το κλου είναι όμως πως γάμησαν και τη δεξιά αλλά όχι σαν σοσιαλιστές αλλά σαν δεξιοί!! Γιατί στο τέλος κατόρθωσαν να λειτουργούν με τόσο σκληρές δεξιές πολιτικές ενδεδυμένοι με το μανδύα του πράσινου ήλιου που η δεξιά δεν έχει στην ουσία τίποτα να αντιπαραθέσει και όχι μόνο,  πέφτει συνέχεια σε τρικλοποδιές γιατί είναι φύση αδύνατον να πρέπει να βρει τρόπους να δείξει πως αντιπολιτεύεται μια πολιτική,  που αν έπαιρνε την εξουσία θα ήταν ακριβώς αυτή που θα εφάρμοζε! Άσε που έτσι και η οποιαδήποτε δεξιά κυβέρνηση τολμούσε να κάνει ένα από όλα όσα έχουν γίνει τους τελευταίους μήνες θα είχε ήδη πέσει.

Τελικά εκείνη τη μακρινή νύχτα του 81 ο γείτονας μάλλον είχε πιάσει το απόλυτο νόημα. 

Το πόσο δυνατή ήταν εκείνη η νύχτα και πόσο καθοριστική για το μέλλον της χώρας αποδεικνύεται σήμερα περίτρανα όταν το όνομα και μόνο που φέρει ακόμα το κίνημα του δίνει άφεση αμαρτιών για να προχωρήσει στην εγκαθίδρυση μιας τυραννίας  την οποία αποδεχόμαστε  ήσυχα κι απλά.