Tο κάλεσμα (ταινία μικρού μήκους) - The calling (short film)

Σενάριο και Σκηνοθεσία: Βασίλης Τζήκας

(2ο artfools video festival Λάρισα
1-2 Μαρτίου 2010 Βραβείο καλύτερου Λαρισαίου δημιουργού: Να κάλεσμα)



ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ


Κάποιοι πιστεύουν πως οι ψυχές κρύβονται στο δάσος, μέσα στους κορμούς των δέντρων. Γίνονται ξωτικά,, Νεράιδες, Φύλακες, δαιμόνια που περιμένουν κάποιον να τις βγάλει έξω να μυρίσουν το βρεγμένο χώμα, να αναπνεύσουν τον αέρα, να λυτρώσουν την ψυχή. Είσαι εσύ και είναι αυτή.
Την καλό για να βγει έξω, την ψυχή μου να ημερέψω. Να ουρλιάξω? Να φωνάξω?
Τι στον κόρακα να πράξω?
Ψάχνω μέρος να κρυφτώ.

Καθένας από εμάς βρίσκει τον τρόπο μοναχός.
Καθένας από εμάς βρίσκει το μέρος μοναχός.
Καθένας από εμάς βρίσκει το άλλο μοναχός.
Καθένας από εμάς βρίσκει τον άλλον μοναχός.
Καθένας από εμάς ίσως και να νε μοναχός.
Καθένας από εμάς δεν είναι μοναχός.                                                                                                         Βασίλης Τζήκας - Tο κάλεσμα (ταινία μικρού μήκους)

Συνέντευξη του Βασίλη Τζήκα στη Νικολέτα Βαΐτση.

 

Ο Βασίλης αναμφισβήτητα διαθέτει καλλιτεχνική και δημιουργική διάθεση. Αν και ζει εδώ και αρκετά χρόνια στο εξωτερικό, με το ταλέντο του βραβεύτηκε σε πανελλήνιο διαγωνισμό ταινιών μικρού μήκους στην πόλη μας. Ο 28χρονος συντοπίτης μας έχει να μας πει πολλά για όλα αυτά που τον οδήγησαν στο δρόμο της τέχνης και μας αναλύει πώς περπατά πάνω σε αυτόν.

Βασίλη, πήρες το βραβείο καλύτερου Λαρισαίου δημιουργού στο φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους του Artfools που έλαβε χώρα στη Λάρισα. Αν και μένεις στο εξωτερικό, νιώθεις όντως πολίτης αυτής της πόλης;

 Γεννήθηκα στη Λάρισα και μέχρι τα δεκατέσσερα μου χρόνια έζησα στα Γιαννωτά, όπου από εκεί και μετά άρχισε μια πορεία μετανάστευσης  προς το εξωτερικό και σε διάφορα μέρη της Ελλάδας. Ένας από τους σταθμούς  είναι και η πόλη της Λάρισας, ένας φαύλος κύκλος που συνεχίζεται ακόμα. Φεύγω και έρχομαι διαρκώς. Η πόλη της Λάρισας αποτελεί για μένα κύριο σταθμό διαμονής και επίσκεψης. Είναι ένα κομμάτι τις ζωής μου που με κρατά καλά συναισθηματικά δεμένο με ανθρώπους στην πόλη αυτή.  

 

Πες μας λίγα λόγια για την ταινία που συμμετείχε στο φεστιβάλ.    

Κάποιος πηγαίνει στο δάσος για να καλέσει τις ψυχές που κρύφτηκαν σε αυτό. Τελικά συνειδητοποιεί ότι η μοναδική ψυχή που μπορεί να καλέσει είναι η δική του.

Η ταινία έχει τίτλο ΄΄το κάλεσμα΄΄. Είναι για μένα ένα από τα ωραιότερα δώρα που μου δόθηκαν στην ονομαστική μου εορτή. Το λέω αυτό γιατί γυρίστηκε την πρώτη ημέρα του χρόνου του 2009. Πήγα μια συνηθισμένη βόλτα στο δάσος έχοντας μαζί μου την κάμερα. Εκείνη την ημέρα ήταν όλα παγωμένα, σαν να είχε σταματήσει ο χρόνος. Στάθηκα για λίγα λεπτά μπροστά στη λίμνη και ένιωσα μια έλξη, μια υπέροχη τάση δημιουργικότητας. Άρχισα να πηγαινοέρχομαι κάνοντας πράγματα που μου έφερναν ευφορία, καταγράφοντας τα στην κάμερα. Αυτό διήρκησε για 30 περίπου λεπτά. Έτσι αυθόρμητα λοιπόν χωρίς σενάριο γεννήθηκε Το κάλεσμα.

 

Εκτός από την ταινία, γράφεις και ερμηνεύεις τραγούδια. Από πότε ασχολείσαι με αυτό ;

Η σχέση μου με την μουσική ξεκίνησε επίσημα όταν ήμουν δεκατεσσάρων χρονών, δηλαδή λίγο καιρό πριν φύγω στο εξωτερικό. Με τσιγκλούσε βέβαια από αρκετό καιρό πριν. Κάτι φώναζε μέσα μου να συνάψω σχέση με τη μουσική. Κάλεσα στο σπίτι δύο κολλητούς μου βάζοντας τους να ακούσουν ένα βινύλιο των Nirvana. Αφού τελείωσε η ακρόαση τους δήλωσα ότι θα αγοράσω ηλεκτρική κιθάρα. Χωρίς σκέψη μου απάντησαν και αυτοί το ίδιο. Μαζέψαμε και οι τρείς λεφτά από τα κάλαντα Χριστουγέννων και πρωτοχρονιάς και κάναμε την πρώτη μας αγορά. Βρήκαμε άλλους δύο φίλους στη συνέχεια και δημιουργήσαμε τους Ορεινούς. Είμαι ευτυχής που ξεκίνησα με αυτούς τους ανθρώπους τη μουσική. Συναντήσαμε αρκετές δυσκολίες στην αρχή, αλλά το σημαντικότερο από όλη αυτή την ιστορία είναι ότι πετούσαμε στα σύννεφα ονειροπολώντας για πολλά χρόνια μαζί. Όχι ότι ακόμα δεν το κάνουμε έτσι?

 

Από τι εμπνέεσαι για κάθε καλλιτεχνική δημιουργία; Είτε είναι στίχοι ή μουσική για κάποιο τραγούδι, είτε ιδέα για κάποιο video. Από αυτό που βλέπω και ακούω πάντως, συμπεραίνω ότι η απάντηση είναι συναισθήματα.

 Όπως το είπες. Βασική πηγή έμπνευσης είναι τα συναισθήματα. Κάθε μορφή δημιουργίας και έκφρασης βρίσκει το δικό της μέσο αποτύπωσης. Πολλές είναι οι φορές όμως που δημιουργώ αφηρημένα. Ακόμα και μια απλή λέξη θα με βοηθούσε να γράψω στίχους ή μια απλή μελωδία να εξελιχθεί σε σύνθεση. Για την εικόνα δεν μπορώ να πω ότι πηγή έκφρασης είναι καθαρά τα συναισθήματα. Περισσότερο απλή φαντασία θα έλεγα , τα συναισθήματα θα τα δόσεις μετά. Αυτή είναι και η μαγεία τις εικόνας. Η μια εικόνα θα φέρει την άλλη και η μια μελωδία επίσης την άλλη. Αυτό είναι που αγαπώ στην μουσική και στην εικόνα. Είσαι ελεύθερος να κάνεις ότι και όπως θες χωρίς φραγμούς, διατηρώντας φυσικά πάντα τους κανόνες.

Ποια από όλες τις καλλιτεχνικές σου δημιουργίες ( μουσικής και ταινίας) σε εκφράζει περισσότερο και για ποια ‘’εργάζεσαι’’ με μεγαλύτερο πάθος;

Δύσκολο να απαντήσω. Σίγουρα και για τις δύο με το ίδιο πάθος. Κάποιες στιγμές βέβαια όταν ασχολούμαι για μια ταινία νιώθω ότι πρόδωσα, απάτησα τη μουσική, επειδή την έχω παραμελημένη έχοντας τύψεις. Είναι κάτι σαν τη γυναίκα και το αίσθημα που λένε σαν έκφραση. Η μουσική είναι η γυναίκα και η εικόνα το αίσθημα.  

Έχεις κάνει συνεργασίες με μουσικά γκρουπ; Αν ναι, ποιες οι εμπειρίες σου από αυτές;

Όπως αναφέρθηκα και πιο πάνω, ξεκίνησα με τους Ορεινούς. Ένα rock και δυναμικό σχήμα η πορεία του οποίου διήρκησε για πέντε περίπου χρόνια, ως το 2000 ( ηχογραφώντας τρία demo cd) . Παράλληλα με τους Ορεινούς συμμετείχα ως κιθαρίστας σε δύο μουσικά σχήματα στο εξωτερικό ( ηχογραφώντας ένα cd και ένα Lp .). Το 1999 είχα την τύχη να πάω για σπουδές στο τμήμα μουσικής τεχνολογίας και ακουστικής στο Ρέθυμνο. Στα πέντε χρόνια παραμονής μου στη μεγαλόνησο συνεργάστηκα με πολλά μουσικά σχήματα και πάρα πολλές ζωντανές εμφανίσεις . Το 2001 στην ίδια αυτή πόλη, με βρίσκει ως μέλος του συγκροτήματος Rot με το οποίο και κάναμε δύο κυκλοφορίες. Rot 2002 και Provocativ 2003. Δυστυχώς λίγο καιρό μετά την κυκλοφορία του δεύτερου album το 2004 οι Rot διαλύονται. Το 2005 Συνεργάζομαι με τον τραγουδοποιό Σταύρο Μακρίδη για ένα περίπου χρόνο. Το 2006 ηχογραφώ το promo cd Κιβωτός. Από το 2006 ως σήμερα ηχογραφώ και ενορχηστρώνω παλιές και καινούριες μου συνθέσεις, κάποιες εκ των οποίων θα συμπεριληφθούν στο επόμενο μου album. Οι εμπειρίες που αποκόμισα από όλες αυτές τις συνεργασίες είναι απλά ανεκτίμητες . Με κάποιους από  αυτούς τους μουσικούς είχαμε μια απερίγραπτη χημεία. Ήμασταν προπάντων φίλοι. Ο ένας συμπλήρωνε τον άλλο μουσικά. Αναπολώ και νοσταλγώ όταν σκέφτομαι αυτά τα ανέμελα χρόνια. Μακάρι να ξανάρθουν.

Θα συμμετείχες ποτέ σε talent show; Ποια η άποψή σου πάνω σε αυτό;

Το να πω δεν θα συμμετείχα ποτέ δεν θα το έλεγα, γιατί όποτε λέω ποτέ, έρχεται και με βρίσκει από μόνο του. Ποτέ δεν μπήκα σε πειρασμό όμως για κάτι τέτοιο. Τα talent show ή καλύτερα reality δοκιμάζουν τα ανθρώπινα όρια, με εμάς ως τηλεθεατές να ανυπομονούμε να δούμε τι έκανε και πως το έκανε αυτός η αυτή μέσα στο έγκλειστο κλουβί του παιχνιδιού. Θα κάναμε το ίδιο και για το γείτονα? Τελικά μας αρέσει να βλέπουμε την προσωπική ζωή του άλλου. Μας αρέσει οτιδήποτε προσφέρετε σε κλουβί, όπως η γνώση και η πληροφόρηση. Περισσότερο πουλά η ομορφιά και τα κάλοι παρά το ταλέντο , ξεπουλώντας πολλές φορές την αξιοπρέπεια.  Το χειρότερο από όλα όμως είναι η κατάρρευση τις ελπίδας και των ονείρων πολλών από των παιδιών αυτών, με αποτέλεσμα να τα παρατάνε ή ακόμα να διαταράσσετε σοβαρά η ψυχική τους υγεία.

Ποια είναι τα όνειρά σου πάνω σε αυτό που κάνεις? Πώς θα ήθελες να εξελιχθεί αυτή σου η προσπάθεια;

Όνειρο μου είναι να συνεχίζω να κάνω αυτό που αγαπώ .Να δημιουργώ. Δεν θα ήθελα ποτέ να παραιτηθώ από το σκοπό αυτό. Θα ένιωθα άδειος σίγουρα. Η δημιουργία με κρατά ζωντανό. Όσο για την εξέλιξη της προσπάθειας αυτής είμαι απλά ένας θεατής. Δεν μπορώ να μπώ στον ρόλο και να αλλάξω τα γεγονότα. Όλα έρχονται από μόνα τους αν πρέπει να έρθουν την κατάλληλη στιγμή. Όλα για κάποιο σκοπό. Όποια και να είναι η εξέλιξη καλή ή κακή θα την καλωσορίσω. Θα πω ότι προσπάθησα. Είναι γλυκιά η αναμονή της εξέλιξης, σε κάνει να ονειρεύεσαι και τα όνειρα είναι προνόμιο όλων.